Dag 6.7.32 - Het gaat de goede kant op

Na een redelijke nacht word ik om 6:00 wakker van antibiotica zak nummer 4. Een twintigtal minuten later, weer een piep - hij is leeg. Even spoelen. Drie kwartier later. Kwart voor zeven. Nog even dutten voor het ontbijt komt. Kwart voor acht - de ochtendcontroles. Goedemorgen! Mijn temperatuur blijft nu rond de 37 graden. Nog ietsjes verhoogd voor mijn doen. Maar hij blijft laag gelukkig. Verder voel ik me nog steeds goed. Ik vraag meteen wanneer er bloed geprikt wordt, want tijdens de visite straks ben ik wel benieuwd naar mijn bloeduitslagen. Half negen wordt er geprikt. En de visite is er rond kwart over negen. Net te vroeg dus voor de bloedwaarden. Ze zijn nog niet bekend. Ik zal dus tot vanmiddag moeten wachten op meer nieuws. Bah. Ik hoop dat ik vandaag naar huis mag.

Rond half drie komt de arts-assistent langs. Mijn bloedwaarden zijn stabiel. En mijn neutrofielen, "Mevrouw dat is een onderdeel van de leukocyten, uw witte bloedcellen." Cutie - I know! Cut the crap... Leggen ze het wel een keertje uit (heel goed!) is het weer niet goed. Over cuties gesproken trouwens - de SEH internist....! Daar wil ik wel een beschuitje mee eten! Dus alle single ladies - de SEH is zo slecht nog niet ;p.

Zucht, ik merk dat ik even moet ademhalen. Mijn lontje is wat korter geworden deze week. Anyway - mijn leukocyten zijn nog niet gestegen. "Die zitten namelijk normaal op ...." ja ik weet het, 0.2 is heel laag. Dus met mensen zoals ik zijn ze heel erg voorzichtig en dat is maar goed ook!

Ik vraag naar mijn andere bloedwaarden maar die weet hij niet uit zijn hoofd. Op aandringen kijkt hij ze even na. Op de vraag of de ontstekingswaarden gezakt zijn weet hij geen antwoord - hij heeft globaal naar mijn bloedbeeld gekeken. Zijn mijn viruskweken al bekend? Nee - dat kan wel een week duren! En dan het slechte nieuws. Ze willen i.v.m. de status van mijn neutrofielen en de opname met koorts toch het protocol blijven volgen. Dus antibiotica via het infuus, dan kan dit bacteriën in de bloedbaan sneller te baas. Oké dus ik mag dus morgenochtend naar huis zoals eerder besproken? Nee, ik moet vanaf vanochtend minimaal 48 uur koortsvrij zijn. AAHHhh!!! SHIT! Sterker nog ook morgenochtend krijg ik nog antibiotica via het infuus - dan word ik overgedragen met dit beleid aan de weekend dienst, die verder het beleid gaat bepalen. Ik mag dus op z'n vroegst zondagochtend naar huis afhankelijk van mijn temperatuur. Dit is een flinke tegenvaller. Daar heb ik toch helemaal geen zin in. Ik lig me hier op dit ziekenhuiskamertje te vervelen, voel me op wat keelpijn na eigenlijk kiplekker en wil gewoon naar huis. Naast Adriaan slapen, zelf koken en thuis zijn. Tja, ze willen niet het risico lopen dat ik morgen of overmorgen terug kom op de SEH met een tweede koortsaanval. Rationeel snap ik het heel goed. Emotioneel is het deze week lastig. Het is even klaar. Ik ben er even klaar mee. Geen zin meer. Ik wil gewoon naar huis. Mag dan alsjeblieft mijn infuus er uit na de antibiotica kuur vanavond? Dat jullie mij morgen opnieuw aanprikken? Nee ook dat mag niet. De pleisters jeuken alweer en ik ben bang dat er alweer kleine blaren aan het ontstaan zijn waardoor er weer een litteken achterblijft. Hij snapt dat dit lastig is voor mij, maar het is omslachtig. Tja. Wat mij betreft niet helemaal het goede argument - maar goed. Het lijkt mij helemaal niet omslachtig en ik ben het er niet mee eens. Als het argument nou zo zijn dat opnieuw prikken infectiegevaar met zich meebrengt vind ik het een ander verhaal. Ik geloof dat de beslissingen door de supervisor gemaakt worden en dat praten niet zoveel zin heeft. Berusting. Sorry dat ik zo veeleisend en lastig ben...en dankjulliewel dat jullie zo voorzichtig met me zijn.

Een kwartiertje later is de arts-assistent terug. HB 7.2, leuko's 3.0, neutro's 0.2, ALAT 85 (ondanks de antibiotica toch nog verder gezakt!), en de virus kweken waren toch bekend. Het EBV virus (volgens mij zijn het antistoffen wat ze bekijken - komt onder andere voor bij pfeiffer) was licht positief i.v.m. de pfeiffer die ik als tiener gehad heb. De andere test voor het CMV-virus was negatief. Hmm...het zou dus zomaar kunnen dat ik toch een bacteriële infectie onder de leden heb. Of heb ik het allebei? In dat geval ben ik er denk ik heel erg op tijd bij geweest en misschien wel door het oog van de naald gekropen.

#Trots op mijn lijf. De leuko's zijn zich al weer aan het herstellen, de neutro's (onderdeel van de leuko's) zullen dus snel gaan volgen verwacht ik. Voor nu dus even hard vloeken en berusten in het feit dat ik voor zondagmiddag het ziekenhuis niet zal verlaten. Hoe zit het met visite? Rondlopen in het ziekenhuis? Als jullie zo voorzichtig met me zijn omdat ik zo kwetsbaar ben nu, mag ik dat dan wel? Na de vraag aan de supervisor te hebben voorgelegd mag ik an sich wel bezoek ontvangen, mits er goed handen gewassen zijn en er wat afstand gehouden wordt. Ook de ziekenhuisgangen mag ik onveilig maken. Maar ja, als ik naar de uitgang loop, passeer ik de polikliniek bloedafname. En wie komen daar? Vooral zieke mensen. Ik blijf nu maar even 'veilig' samen met Adriaan op mijn eigen kamertje. Geen extra risico's opzoeken. Dat kan straks wel weer.

Los van dat ik me best goed voel ben ik moe en is mijn lijf natuurlijk toch hard aan het werken. Zo goed als het kan ga ik proberen uit te rusten.

Dag 6.7.32 - #tabletten: 4, #prikken: 1