Dag 3.57 - ik ben er klaar voor - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 3.57 - ik ben er klaar voor - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 3.57 - ik ben er klaar voor

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

30 December 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Vannacht redelijk geslapen. De laatste paar weken ben ik stijver in mijn rug en dat merk ik 's nachts ook wel eens. Het zwangerschapskussen doet wonderen om nog enigszins comfortabel te liggen. Vanochtend op tijd opgestaan. En ik moet zeggen, ik voel me best oké. Bijna fit genoeg om een marathon te lopen ;p.

Nee gekkigheid. Ondanks dat ik geen groot verschil voel met gisteren, lijkt het toch alsof ik wat energieker ben. En zo kijk ik in de spiegel...her en der wat jeugdpuistjes, mijn stekeltjes lijken wel een beetje te kroezen en mijn bh lijkt wel wat aan de krappe kant...;p. Mijn lijf heeft in ieder geval een duwtje in de goede richting gekregen.

Zo tegen het einde van het jaar bekijk ik altijd opnieuw mijn zorgverzekering. Het lijkt een beetje een zinloze actie dit jaar. Na wat onderzoek blijkt dat voor een basisverzekering geen enkele ziektekostenverzekering je mag weigeren, maar wel voor aanvullende verzekeringen. De fysiotherapeut weet mij zelfs te vertellen dat waarschijnlijk mijn eigen ziektekostenverzekering mij voor een andere aanvullende verzekering ook mag weigeren. En zo besluit ik dus maar te blijven zitten waar ik zit. Gelukkig had ik i.v.m. mijn zwangerschap al een uitgebreider pakket genomen. Daar pluk ik nu de vruchten van. Ik ben benieuwd wat al de ziekenhuisopnames, ingrepen en medicijnen uiteindelijk kosten. De teller staat voor nu in ieder geval al boven de 30.000 euro.

En zo ben ik klaar voor het nieuwe jaar. Hartstikke klaar voor 2015. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Weg met dit monster, blijf jij maar lekker waar je bent - in 2014. Ik ga kankervrij het nieuwe jaar in.

Oja, ik vind het trouwens alleen maar leuk als jullie op mijn blog reageren. Dus feel free!

#tabletten: 3, #prikken: 0

  • 30 December 2014 - 20:13

    Andrea (GE):

    Lieve Kirsten,

    Weer mooi gesproken, dit was 2014 en 2015 gaat er heel anders uitzien, zonder het monster!

    Vind het superknap hoe je hiermee omgaat, zo sterk en met humor. Veel liefde en gezondheid gewenst voor het nieuwe jaar!

    Groetjes,
    Andrea

  • 31 December 2014 - 07:22

    Bert:

    Zo is het. 2015 wordt jouw jaar!

  • 31 December 2014 - 07:22

    Bert:

    Zo is het. 2015 wordt jouw jaar!

  • 31 December 2014 - 08:51

    Marleen:

    Nog één dagje volhouden in 2014 en dan...........jaaaaaa laat 2015 maar komen!!!
    Een jaar om kankervrij te beginnen EN kankervrij te eindigen.
    Vandaag nog even terug kijken nar alle ellende en er dan afscheid van nemen.
    Laat 2015 een GEZOND jaar worden voor jou, maar natuujk ook voor Adriaan, Fleur, je ouders en verder iedereen die je dierbaar is.
    Klaar met 2014 en klaar voor 2015. Vier het leven en geniet!!!

  • 31 December 2014 - 11:35

    Winnie:

    Op naar een gezond 2015 en nog vele gezonde jaren daarna!!

  • 31 December 2014 - 11:48

    Sylvia (collega GE):

    Beste Kirsten
    Afsluiting van een jaar vol gebeurtenissen. Moeder geworden en de strijd aan moeten gaan tegen kanker. Ik volg je blog vol bewondering, soms met een lach, soms met een traan. Ik wens jou en je dierbaren een heel goed 2015.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 444
Totaal aantal bezoekers 207650

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: