Dag 6.1.19 - Misselijk! En 251 kankervrij!
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
11 April 2015 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Het ergste ziek-zijn is gelukkig over, bij zowel mij als Adriaan. Helaas heeft Fleur vannacht wederom lopen spoken. Adriaan heeft uiteindelijk bij haar op de kamer geslapen. Dus veel geslapen hebben we niet. Toch slaapt ze langere stukken aan elkaar dan gisternacht.
Vanochtend ben ik wakker geworden met een beetje trek. Een goed teken. Jammer genoeg blijf ik enorm misselijk en ben ik brak van vannacht. Ik ben bang dat de misselijkheid van de medicijnen is en niet meer van het ziek-zijn. Enorm k*****. Hier moet echt iets aan veranderen want ik loop nu al twee weken rond met het gevoel alsof ik elk moment kan overgeven. En dat breekt me mentaal. Dit ga ik geen twee jaar volhouden. Ik wil dus of andere anti-misselijkheids medicijnen of een lagere dosering, of andere chemopillen. Geen idee wat wijsheid is en wat mogelijk is.
Voor nu is het echt volhouden.
Laat ik met goed nieuws afsluiten. Door alle consternatie hebben we een geluks-momentje gemist. Bij deze dus alsnog - bedankt Jinke voor de herinnering! Sinds gisteren 250 dagen kankervrij. Jeuj! Het voelt als een kleine overwinning dit keer. Hoe ga ik dit volhouden?
Toch als ik dan weer de kaartjes en jullie lieve appjes lees krijg ik weer wat meer moed. Ik ga volhouden. Ik heb geen keuze. Of zoals mijn pa zou zeggen "When the Going Gets Tough, the Tough Get Going". En dat gaan we dus ook gewoon doen. Ik zal me niet op mijn kop laten zitten. De 'kop erveur' zoals ze in Drenthe zeggen.
En zoals een andere vriendin Arry ons schrijft:
"Een stille nacht en lekker zacht
naast ondergoed ook nieuwe moed
een nieuw jaar zonder het ouwe
twee ogen vol vertrouwen
ja ALLES
wat zogenaamd niet kan
daar wens ik je het meeste van.”
Sukha
Alle verkoudheidsmedicijnen voor Fleur zijn vandaag in huis gehaald. Dus gegarandeerd een stille nacht, het bedje is zacht opgemaakt met schoon beddengoed. Dat ondergoed heb ik toevallig - niet gelogen(!) afgelopen week in grote getale met mijn moeder samen gekocht ;p. Die nieuwe moed is onderweg. Dus nu op naar alles wat zogenaamd niet kan.
Dag 6.19 - #tabletten: 7, #prikken: 0
Vanochtend ben ik wakker geworden met een beetje trek. Een goed teken. Jammer genoeg blijf ik enorm misselijk en ben ik brak van vannacht. Ik ben bang dat de misselijkheid van de medicijnen is en niet meer van het ziek-zijn. Enorm k*****. Hier moet echt iets aan veranderen want ik loop nu al twee weken rond met het gevoel alsof ik elk moment kan overgeven. En dat breekt me mentaal. Dit ga ik geen twee jaar volhouden. Ik wil dus of andere anti-misselijkheids medicijnen of een lagere dosering, of andere chemopillen. Geen idee wat wijsheid is en wat mogelijk is.
Voor nu is het echt volhouden.
Laat ik met goed nieuws afsluiten. Door alle consternatie hebben we een geluks-momentje gemist. Bij deze dus alsnog - bedankt Jinke voor de herinnering! Sinds gisteren 250 dagen kankervrij. Jeuj! Het voelt als een kleine overwinning dit keer. Hoe ga ik dit volhouden?
Toch als ik dan weer de kaartjes en jullie lieve appjes lees krijg ik weer wat meer moed. Ik ga volhouden. Ik heb geen keuze. Of zoals mijn pa zou zeggen "When the Going Gets Tough, the Tough Get Going". En dat gaan we dus ook gewoon doen. Ik zal me niet op mijn kop laten zitten. De 'kop erveur' zoals ze in Drenthe zeggen.
En zoals een andere vriendin Arry ons schrijft:
"Een stille nacht en lekker zacht
naast ondergoed ook nieuwe moed
een nieuw jaar zonder het ouwe
twee ogen vol vertrouwen
ja ALLES
wat zogenaamd niet kan
daar wens ik je het meeste van.”
Sukha
Alle verkoudheidsmedicijnen voor Fleur zijn vandaag in huis gehaald. Dus gegarandeerd een stille nacht, het bedje is zacht opgemaakt met schoon beddengoed. Dat ondergoed heb ik toevallig - niet gelogen(!) afgelopen week in grote getale met mijn moeder samen gekocht ;p. Die nieuwe moed is onderweg. Dus nu op naar alles wat zogenaamd niet kan.
Dag 6.19 - #tabletten: 7, #prikken: 0
-
11 April 2015 - 20:56
Ine:
Veel sterkte, het is allemaal inderdaad K. En een dag duurt toch 24 uur..... We leven met je mee, houd vol! Liefs Ine -
12 April 2015 - 19:20
Arry:
Hey Kirsten,
That's the spirit!
Echt super balen van die misselijkheid. Nog ff volhouden en morgen er direct achteraan!!
xx -
13 April 2015 - 11:19
Maaike Leonhart:
Op naar de volgende mijlpaal Kirsten! Duimen dat de misselijkheid overgaat (of dat er iets anders kan met je medicijnen!).
Nu op naar de eerste asperges van dit jaar, ik kom ze snel voor jullie maken!!
Liefs,
Maaike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
