Dag 13 - Weekend

Weekend! Met lekkere Bakkerij Bart broodjes uit Vlijmen (hier staan mijn schoonouders op een zorgcamping) ontbeten volgens oud-Limburgs gebruik. Soppen met brood met spek in de pan. Heerlijk! Het lijkt wel weer of ik zwanger ben want de lucht pakt mijn zintuigen, en ik vlucht het balkon op, maar als ik eenmaal begin te eten smaakt het goed. Arme Knels die lekkerbekkend mijn spek heeft staan bakken.

Nadat de boel aan kant is neem ik met een boks afscheid van Knels en een knuffel van Riet. Dank voor jullie gezelschap en alles wat jullie organisatorisch en dagdagelijks geregeld hebben in casa Laméris. De komende anderhalve dag is deze toko weer even van ons eigen gezinnetje en daar heb ik veel zin in.

Op naar buiten, poeh wat is het al warm. Wil eigenlijk een half uurtje lopen maar bij de rand van het Zuiderpark ploffen we gedrieën neer. Te warm. Lekker op een kleedje liggen. Nog wat foto's maken van ons hoe het nu is. En bijkletsen met Mariska onder het genot van een ijsje. Wat ben jij lief. Wat fijn dat mijn ouders en schoonouders de komende drie weken in jouw appartementje mogen bivakkeren als jij Indonesië en Nepal gaat ontdekken met al die andere avonturiers. Dat geeft ons heel veel rust.

Inmiddels is er een appartementje gevonden bij Adriaan en mij om de hoek wat waarschijnlijk gehuurd kan worden als uitvalsbasis voor ouders, schoonouders of vrienden die ons willen komen bezoeken. Heel fijn en raar tegelijkertijd. Nooit gedacht dat mijn ouders bij mij in de 'achtertuin' zouden komen wonen. Ik denk dat velen van ons hier niet aan zouden moeten denken. Maar in deze situatie voel ik mij een enorme bofkont dat dit allemaal zo geregeld kan worden.

Ondanks het advies van één van de kappers heb ik vanmiddag mijn haar al een stuk korter laten knippen. Eigenlijk vanwege twee redenen. Een zodat ik eens kan zien hoe korter haar mij staat en bevalt (al is het dan van korte duur) en twee zodat ik de pasvorm van de bestelde pruiken beter kan zien komende week. In een apart kamertje knipt de kapper mijn dikke bos krullen eraf. Stiekem vind ik het eigenlijk best wel leuk. Dit zou ik normaal nooit gedaan hebben. Daredevil! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Eenmaal klaar steekt Adriaan zijn hand uit: "Hoi, wie ben jij, ik ben Adriaan!". Hihi...en zo loop ik met een grote grijns terug naar ons appartement aan de overkant.

En zo kwam ik er bij de kapper achter dat stiekem steeds meer mensen mijn blog lezen, via via komen kennelijk steeds meer geïnteresseerden mijn verhalen lezen, ieder ongetwijfeld vanwege zijn eigen reden. En daar voel ik me door gevleid. Ik merk dat ik het fijn vind om te schrijven, om mijn hoofd leeg te houden, jullie op de hoogte te houden en ook om de grappige situaties vast te leggen, te fantaseren en te dromen over de toekomst.

Ik heb trouwens best wat reacties gehad op die schaamhaar-krullers...dus mannen, be aware...wie weet wordt je binnenkort een keer door je vriendin verrast, haha. Nieuwe trend? Of maken we er "Schaamhaar is zo 2013 van?!?".

Maar zo was de kapper dus ook bij mijn blog uitgekomen en had mijn eerste 'negatieve' ervaring met het fenomeen 'de pruik' gelezen. Tja en linksom of rechtsom gaat dat dus niet over service van de kapper maar over mijn eigen weerstand, emotionele proces, ontdekkingsreis naar wat ik daarvan vind. Dat de kapper dan niet met een kilometer aan kledingrekken vol met pruiken aankomt in alle stijlen, krullen en kleuren is eigenlijk best logisch, toch? Dat wordt ook zo'n gesleep,dan krijgen alle zieke patiënten om half zes pas het avondeten voorgeschoteld omdat alle verpleegkundigen mijn kapper aan het helpen zijn met het sjouwen van die pruiken....Dat moeten we niet willen:-p. Alhoewel een leuke 'pruikenfair', of pruikendag waarin iedereen een dagje met een pruik oploopt dan ook wel weer hilarische praktijken kan opleveren...hmm. Zou Fleur een pruik leuk staan? Hebben ze die ook in baby-formaat?

En ik kan er niets aan doen, gevoelsmatig bekijk je als klant een 'Wehkamp' catalogus en kies je op plaatje iets uit waarvan je denkt dat goed staat. Daarbij was mijn enige associatie met pruiken die naar zweet stinkende, confetti, bier-overgoten carnavalspruiken, sorry. Het is jullie vak, niet het mijne en ik moet er gewoon nog heel even aan wennen. Niets ten nadelen van jullie, en ik ben benieuwd hoe de door jullie bestelde pruiken mij staan. Tot dinsdag in het ziekenhuis! Dat de beste pruik mag winnen.

Nou, het is inmiddels kwart voor zes, ik heb weinig geslapen. Twee boterhammen op met kruidenboter, twee crackers met kaas en huzarensalade en het begint eindelijk wat frisser te worden hier in huis. Morgenavond lekker de airco weer in op mijn kamertje op c5.

#tabletten: 8, #prikken: 1