Dag 8 - 14 juli Feest in Frankrijk
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
14 Juli 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch
14 juli - de nationale feestdag van Frankrijk.
"Op 14 juli 1789 kwam de bevolking van Parijs in opstand vanwege de koning die het land slecht bestuurde en met zijn hofhouding in weelde leefde. Het volk zelf leefde in bittere armoede. De mensen bestormden de Bastille, de gevangenis van Parijs. Dat was het begin van de revolutie. Hierna veranderde er veel in Frankrijk. De koning, zijn vrouw en leden van de hofhouding werden onthoofd."
Ik zeg, een mooie symbolische datum voor de start van de chemokuur. Aanvalluh! En of het dan een Franse, Chinese of Amerikaans overwinning is....het wordt in ieder geval mijn overwinning. Onthoofden al die cellen.
Vannacht ondanks de spanning goed kunnen slapen. Vanochtend weer liters bloed afgestaan voor de bloedwaarden check en studie. Ook mooi - de priklaborante: ik uitgelegd dat ik dat prikken niet echt fijn vind, en of ze even wil laten weten wanneer ze prikt. Komt er toch een opbeurend verhaal uit...ik op dit moment goed te prikken ben, nu nog mooie vaten heb, blablabla...maar dat patiënten met chemotherapie een soort van prikangst gaan ontwikkelen - tja je vaten worden immers aangetast door die rotzooi - die gaan verkalken...
Snappen jullie dit nou!?!
Troela! Wat heb ik je nou net gezegd. Ik heb die prikangst al, ga me nog even banger maken. Op naar een workshop sensitiviteit en klantgerichtheid.
11:30 Visite van de arts - bloedwaarden, HB enzo waren goed. LDH (die van die slechte cellen - dat weten jullie inmiddels wel ;-p) was weer goed gezakt. We zitten inmiddels op de 600. Infuus geprikt en na wat wachten - de zusters zijn druk hier (kom op jongens - mijn kankercellen zijn ongeduldig), worden de twee kleine zakjes transparante vloeistof onder nauwkeurige leiding van twee verpleegkundigen vastgekoppeld aan mijn infuus. En tja daar lig je dan, je af te vragen of je wat voelt...nee dus. Is dat goed of slecht...hmm...vooralsnog vind ik dat wel oké. Maar ja, als ik niets voel, werkt het dan wel? Maar wil ik wel wat voelen? Nee, eigenlijk niet - hersenspinsels.
En dan het hoogtepunt van de dag, waar mijn lijf al een week krom van loopt van de spanning, de....trommelgerof....ruggenprik. Geen zin in, al dagen niet. Om gespietst te worden als een lamsrack. Neuroloog E zou langskomen. Heel goed in het doen van ruggenprikken. Helaas door persoonlijke omstandigheden komt er toch een andere dokter. Vooruit dan maar. Kun jij ook goed prikken? Geoefend op die sinaasappels en proefpersonen?
Hij kijkt lief en betrouwbaar uit zijn ogen en ik heb niet echt een andere keuze geloof ik. Op mijn zij in de foetus houding, klotsende oksels, hand van Adriaan vast - schuift hij de naald tussen mijn onderste ruggenwervels. Zit ie? Nog iets verder, ja. Oké, dit is vol te houden. Eerst wordt er hersenvocht afgenomen om dit te kunnen onderzoeken, daarna wordt er via een professionele drie-tak ook hier chemo ingespoten.
Jetz geht's los!
En dat betekent dat er nu dus ook geen weg meer terug is. Ik ga kaal worden. En dat is toch emotioneel gezien wel een dingetje. Mama is bezig om afspraken te maken met pruikenmakers, want dat ding, die zwabber op mijn hoofd moet toch in de komende 2 weken geproduceerd worden als het even kan.
Wel gek hoor als je dan onder de douche je haar staat te wassen. "Krulkracht shampoo voor krullend en golvend haar - 'activeert en verzorgt voor zichtbaar gezonde krullen vol veerkracht'. En Intensieve conditioner voor de perfecte Krul met verzorgende oliën". Och...laat ik er nog maar even van genieten voor al dat haar eraf valt. Dus sop en föhn ik mijn haar liefdevol, zet mijn schaamhaar in de krullers en koester ik de stoppels op mijn benen. Nu maar hopen dat mijn voorraadje aan shampoo nog 4 jaar op mij wil wachten.
Spreuk van de dag: "Leven is meervoud van Lef!" - Loesje.
#prikken: 3 - waarschijnlijk vanaf vandaag ook trombose spuitjes
# tabletten: 16
(prednison: 4, bescherming tegen Herpes virus: 2, bescherming tegen mijn eigen darmbacterie: 8, bloeddruk verlager: 1, maagbeschermers voor alle medicatie: 1)
"Op 14 juli 1789 kwam de bevolking van Parijs in opstand vanwege de koning die het land slecht bestuurde en met zijn hofhouding in weelde leefde. Het volk zelf leefde in bittere armoede. De mensen bestormden de Bastille, de gevangenis van Parijs. Dat was het begin van de revolutie. Hierna veranderde er veel in Frankrijk. De koning, zijn vrouw en leden van de hofhouding werden onthoofd."
Ik zeg, een mooie symbolische datum voor de start van de chemokuur. Aanvalluh! En of het dan een Franse, Chinese of Amerikaans overwinning is....het wordt in ieder geval mijn overwinning. Onthoofden al die cellen.
Vannacht ondanks de spanning goed kunnen slapen. Vanochtend weer liters bloed afgestaan voor de bloedwaarden check en studie. Ook mooi - de priklaborante: ik uitgelegd dat ik dat prikken niet echt fijn vind, en of ze even wil laten weten wanneer ze prikt. Komt er toch een opbeurend verhaal uit...ik op dit moment goed te prikken ben, nu nog mooie vaten heb, blablabla...maar dat patiënten met chemotherapie een soort van prikangst gaan ontwikkelen - tja je vaten worden immers aangetast door die rotzooi - die gaan verkalken...
Snappen jullie dit nou!?!
Troela! Wat heb ik je nou net gezegd. Ik heb die prikangst al, ga me nog even banger maken. Op naar een workshop sensitiviteit en klantgerichtheid.
11:30 Visite van de arts - bloedwaarden, HB enzo waren goed. LDH (die van die slechte cellen - dat weten jullie inmiddels wel ;-p) was weer goed gezakt. We zitten inmiddels op de 600. Infuus geprikt en na wat wachten - de zusters zijn druk hier (kom op jongens - mijn kankercellen zijn ongeduldig), worden de twee kleine zakjes transparante vloeistof onder nauwkeurige leiding van twee verpleegkundigen vastgekoppeld aan mijn infuus. En tja daar lig je dan, je af te vragen of je wat voelt...nee dus. Is dat goed of slecht...hmm...vooralsnog vind ik dat wel oké. Maar ja, als ik niets voel, werkt het dan wel? Maar wil ik wel wat voelen? Nee, eigenlijk niet - hersenspinsels.
En dan het hoogtepunt van de dag, waar mijn lijf al een week krom van loopt van de spanning, de....trommelgerof....ruggenprik. Geen zin in, al dagen niet. Om gespietst te worden als een lamsrack. Neuroloog E zou langskomen. Heel goed in het doen van ruggenprikken. Helaas door persoonlijke omstandigheden komt er toch een andere dokter. Vooruit dan maar. Kun jij ook goed prikken? Geoefend op die sinaasappels en proefpersonen?
Hij kijkt lief en betrouwbaar uit zijn ogen en ik heb niet echt een andere keuze geloof ik. Op mijn zij in de foetus houding, klotsende oksels, hand van Adriaan vast - schuift hij de naald tussen mijn onderste ruggenwervels. Zit ie? Nog iets verder, ja. Oké, dit is vol te houden. Eerst wordt er hersenvocht afgenomen om dit te kunnen onderzoeken, daarna wordt er via een professionele drie-tak ook hier chemo ingespoten.
Jetz geht's los!
En dat betekent dat er nu dus ook geen weg meer terug is. Ik ga kaal worden. En dat is toch emotioneel gezien wel een dingetje. Mama is bezig om afspraken te maken met pruikenmakers, want dat ding, die zwabber op mijn hoofd moet toch in de komende 2 weken geproduceerd worden als het even kan.
Wel gek hoor als je dan onder de douche je haar staat te wassen. "Krulkracht shampoo voor krullend en golvend haar - 'activeert en verzorgt voor zichtbaar gezonde krullen vol veerkracht'. En Intensieve conditioner voor de perfecte Krul met verzorgende oliën". Och...laat ik er nog maar even van genieten voor al dat haar eraf valt. Dus sop en föhn ik mijn haar liefdevol, zet mijn schaamhaar in de krullers en koester ik de stoppels op mijn benen. Nu maar hopen dat mijn voorraadje aan shampoo nog 4 jaar op mij wil wachten.
Spreuk van de dag: "Leven is meervoud van Lef!" - Loesje.
#prikken: 3 - waarschijnlijk vanaf vandaag ook trombose spuitjes
# tabletten: 16
(prednison: 4, bescherming tegen Herpes virus: 2, bescherming tegen mijn eigen darmbacterie: 8, bloeddruk verlager: 1, maagbeschermers voor alle medicatie: 1)
-
14 Juli 2014 - 19:39
Ineke Litjens:
Ha Kirsten!
Wat een verhaal zeg en wat een positiviteit heb je zeg! Ik ga met je mee duimen dat alle kankercellen zo snel mogelijk verdwenen zijn. Geniet ondertussen maar van je kleine meisje. Die kleintjes brengen, onbedoeld, heel wat vrolijkheid en geluk met zich mee.
Heel veel sterkte en kill them all!
Liefs,
Ineke -
14 Juli 2014 - 19:58
Arry:
Hey Kirsten,
You did it, die f*cking ruggeprik!! Is Adriaan z'n hand nog heel :P. Ik hoop 't niet..
Tja en die priklaborante...t'is toch wat, niet echt tactvol. Zat ze in je winning team? Dan kan ze er nu al wel uit...helaas pindakaas, zij gaat de finale niet halen..
Wat weet je het allemaal goed te verwoorden en ik blijf misschien in herhaling vallen, maar echt respect voor je positiviteit en hoe je het allemaal doet!
We denken aan je!!
PS: heb je al genoeg liedjes voor je playlist? Of kun je nog suggesties gebruiken?
Groetjes, Arry -
14 Juli 2014 - 21:45
Olga:
Hey Kirsten,
Nou het begin is gemaakt, de eerste stap naar de "overwinning". Hoop dat het
allemaal een beetje mee gaat vallen.
Ben in gedachten bij je...!
Zet m op ! Dikke kus ! xxx
Olga -
15 Juli 2014 - 00:50
Diana Van Bokhoven:
Hoi kirstin,
Je kent me niet zo heel goed, ik heb je een keer gezien bij Krisja thuis. Toen ik het bericht hoorde was ik geschokt. Ik heb heel veel respect voor jou, zoals jij hier mee omgaat. Wij zullen bij iedere kaarsje die we opsteken, de engeltjes vragen jou te laten genezen. Heel veel sterkte.
Xxx
Diana (buurvrouw/de buuf van Krisja) -
15 Juli 2014 - 10:43
Thieu, Colmar:
Hoi Kirsten,
ik herken je helemaal in de beschrijving van je situatie. Knap! Knap! Knap!
ik heb een enorme bewondering voor je realistische inschatting en het vertrouwen in de goede afloop.
Ik wend je alle mentale en physieke kracht, in de strijd om de overwinning. Dit geldt ook voor Adriaan!
En dit ook uit naam van mijn zus Mia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
