Dag 5.5 - Gelukkig Nieuwjaar allemaal!
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
24 Februari 2015 | Nederland, 's-Hertogenbosch
De prednison begint weer te werken. Bah. Ik voel me wat opgejaagd. Heb het idee dat ik niet goed slaap. Ben weer eerder wakker dan ik zou willen. HONGER!!! Haha. Nog niet heel duidelijk aanwezig gelukkig, maar vanochtend had ik toch wel echt HONGER om half zes! Tot acht uur toch maar gewacht want anders 'train' ik mijn lijf dat het al HONGER mag hebben om half zes en dat wil ik niet. Het wordt een mentale strijd, waar ik soms aan toe zal (moeten) geven.
Gisteren heb ik nog telefonisch contact gehad met mijn hematoloog over de beroemde ruggenprik. Tja, niet gelukt. Nee inderdaad. Tja, het aantal ruggenprikken is nu nog onvoldoende. Deze ziekte kan een overstap maken naar het hersenvocht, en het blijft belangrijk om dat nu nog te behandelen. Heldere taal. Ik ga er ook niet tegenin. Op één voorwaarde, alleen die ene neuroloog mag mij nog prikken. Geen elektriciteit en pijnscheuten meer door mijn benen. En zo mag ik aanstaande vrijdag tijdens mijn chemokuur weer in een foetus houding oprollen, hopend dat mijn favoriete neuroloog mij succesvol aan naald en draad rijgt.
Het goede nieuws van vandaag...ik ben sinds eind vorige week, zomaar ineens, bijna een kilo kwijt. Huidige gewicht 75,2. Komt misschien door het bewegen, of misschien breek ik door een bepaalde "barrière" heen? Ik heb er geeneens iets extra's voor te hoeven doen. Ik eet normaal, snoep wel iets minder, maar niet bewust. Afvallen is zeker in deze fase van de survival ook geen doel. Wel een mooie meevaller. Kan ik misschien straks weer die mooie spijkerbroek aan die ik, twee keer heb aan gehad en toen weer weg moest leggen door die stomme dikke buik. Och ja. Die buik doet het fantastisch. Getraind levertje, doorspoelde niertjes en een achtbaan aan darmen.
Gisteren hebben Adriaan en ik nog Chinees Nieuwjaar gevierd. In het Zuiderpark in Den Bosch. Het begin van het jaar van de Geit. Een supermooie vuurwerk show van een dik kwartier. De ene na de andere mooie vuurpijl werd afgestoken. En zo kuste ik (de haan) Adriaan (de hond) een gelukkig nieuwjaar, deed een wens, en verjaag alle geesten terug naar het verleden.
Wat het jaar van de geit precies betekent heb ik niet goed kunnen vinden op Internet. Het wordt volgens mij wel gezien als een van de minder positieve tekens in de dierenriem. Maar! Het schijnt aangeduid te worden met het teken 'yang'. Lijkt mij een prima begin. Volgend jaar de 'yin' erbij en ik ben weer helemaal het 'haantje'.
Dag 5.3 - #tabletten: 7, #prikken: 0
Dag 5.4 - #tabletten: 7, #prikken: 0
Dag 5.5 - #tabletten: 7, #prikken: 0
Gisteren heb ik nog telefonisch contact gehad met mijn hematoloog over de beroemde ruggenprik. Tja, niet gelukt. Nee inderdaad. Tja, het aantal ruggenprikken is nu nog onvoldoende. Deze ziekte kan een overstap maken naar het hersenvocht, en het blijft belangrijk om dat nu nog te behandelen. Heldere taal. Ik ga er ook niet tegenin. Op één voorwaarde, alleen die ene neuroloog mag mij nog prikken. Geen elektriciteit en pijnscheuten meer door mijn benen. En zo mag ik aanstaande vrijdag tijdens mijn chemokuur weer in een foetus houding oprollen, hopend dat mijn favoriete neuroloog mij succesvol aan naald en draad rijgt.
Het goede nieuws van vandaag...ik ben sinds eind vorige week, zomaar ineens, bijna een kilo kwijt. Huidige gewicht 75,2. Komt misschien door het bewegen, of misschien breek ik door een bepaalde "barrière" heen? Ik heb er geeneens iets extra's voor te hoeven doen. Ik eet normaal, snoep wel iets minder, maar niet bewust. Afvallen is zeker in deze fase van de survival ook geen doel. Wel een mooie meevaller. Kan ik misschien straks weer die mooie spijkerbroek aan die ik, twee keer heb aan gehad en toen weer weg moest leggen door die stomme dikke buik. Och ja. Die buik doet het fantastisch. Getraind levertje, doorspoelde niertjes en een achtbaan aan darmen.
Gisteren hebben Adriaan en ik nog Chinees Nieuwjaar gevierd. In het Zuiderpark in Den Bosch. Het begin van het jaar van de Geit. Een supermooie vuurwerk show van een dik kwartier. De ene na de andere mooie vuurpijl werd afgestoken. En zo kuste ik (de haan) Adriaan (de hond) een gelukkig nieuwjaar, deed een wens, en verjaag alle geesten terug naar het verleden.
Wat het jaar van de geit precies betekent heb ik niet goed kunnen vinden op Internet. Het wordt volgens mij wel gezien als een van de minder positieve tekens in de dierenriem. Maar! Het schijnt aangeduid te worden met het teken 'yang'. Lijkt mij een prima begin. Volgend jaar de 'yin' erbij en ik ben weer helemaal het 'haantje'.
Dag 5.3 - #tabletten: 7, #prikken: 0
Dag 5.4 - #tabletten: 7, #prikken: 0
Dag 5.5 - #tabletten: 7, #prikken: 0
-
27 Februari 2015 - 14:38
Nadine:
Hoi Kirsten
Hopelijk is het vandaag beter gegaan in het ziekenhuis.
Bedankt voor de chocolade eitjes! Worden zeer gewaardeerd door iedereen, maar ik denk dat er maandag niets meer voor Adriaan over is.
Fijn weekend
groet, Nadine (Volvo)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
