Dag 11 - Eiwitrijke snacks - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 11 - Eiwitrijke snacks - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 11 - Eiwitrijke snacks

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

17 Juli 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Na mijn nachtelijke avontuur, best prima wakker geworden. Kennelijk heeft Adriaan Fleur vannacht nog de fles gegeven - niets van gemerkt. Sorry lieverd.

Wisseling van de wacht. Riet en Knels komen mij vandaag helpen, verzorgen, oppassen op Fleur hoe zullen we het noemen. Erg fijn, samen ontbijten we en alles wordt klaargezet en opgeruimd. Tussendoor ga ik weer plat op bed. De energie is uit mijn lijf. Zelfs Fleur de fles geven kost eigenlijk teveel energie. Sorry meis, ik geef je even over aan oma.

Ik moet nu aan mijzelf denken. De top drie prioriteiten voor de komende periode zijn voor mij:
- Eten
- Drinken
- Bewegen (als het lukt)

En dus spit ik de folder door van de tante van Adriaan naar welke snacks en etenswaren op dit moment goed voor mij zijn. Vooral eiwitrijke, vette, calorie volle producten heb ik nodig voor de energie en wederopbouw van de cellen die nu door de chemo afgebroken worden. Dus maak ik een hele lijst aan boodschappen waar een normale Nederlander een hartstilstand van zou krijgen

- Roomboter
- Broodjes Bapao
- Goulash kroketten
- Viennetta ijs
- Magnums
- Slagroom
- Volle melk
- Volle kwark
- Ei-salade
- Saussijzenbroodjes
- Salami worst
- Huzaren salade
- Kookroom voor de jus
- Loempia's
- Enz. enz.

Zo gezegd, zo gedaan en samen met Riet loop ik de 50 meter naar de supermarkt. Het lukt net. Laat mij de winkelwagen maar vasthouden dan heb ik wat steun. En zo lukt het ons samen om toch het merendeel te verzamelen, voor dat ik voel dat ik terug wil. En voor het gevoel, de vitamientjes teamspirit toch tegen beter weten in ook nog maar wat fruit in de winkelwagen gegooid. De score - 100 euro aan levensreddende, energie, eiwitrijke, vette snacks voor mijn soldaatjes. Whoeha. De bevoorrading is in huis.

Terug naar huis, snel zitten en de eerste snack opeten. Daarna terug bed in.

13:00 - lunch, heel fijn - alles staat al klaar en we hebben met z'n drieën gegeten. Het is wel een gek contrast zo, Knels zit tegenover me. En zoals jullie weten er staat een deal. Hij is nog niet heel concreet, maar dat is aan Knels zelf. Smachtend kijkt hij naar de boterham met dikke huzarensalade belegd, overgoten met een rivier van mayonaise....tja, daar zit je dan met je droge boterham met 1 plakje kaas. Ruilen?

Willen jullie Fleur eten geven en in bad doen? Dankjewel, dat lukt me niet meer vandaag. Na het bad nog even met Fleur geknuffeld, hmm haar kleren zijn vochtig, aangekleed met haar schone kleren op het natte aankleedkussen...Adriaan toch nog maar eens even vragen of hij opa en oma een bad-demonstratie wil voordoen ;-p. De natte romper wordt voor een droge verwisseld. Geeft niets, dat overkomt de beste! Maar dat badcertificaat hebben jullie nog niet in de pocket hoor! Ik hou jullie in de gaten, al is het dan met een half oog open vanaf de bank.

#tabletten: 8, #prikken: 1

  • 17 Juli 2014 - 18:54

    Marleen:

    Hoi Kirsten,
    Wat kun je heerlijk schrijven!!! Fijn om een paar dagen thuis te zijn.
    Als ik denk aan eiwitrijk en vetrijk voedsel denk ik meteen aan noten en aan avocado''s, daar zijn ook een hoop lekkere dingen mee te bedenken.
    En bij bewegen.....wij hebben een roeiapparaat en dat zou je best mogen lenen zodat je ook de dagen dat je thuis bent aan je conditie kunt blijven werken. Laat maar weten.
    Succes met de instructie van de andere opa en oma, maar ook dat komt zeker goed.
    Dikke knuffel en veel liefs, Marleen

  • 17 Juli 2014 - 22:08

    Adriaan:

    Jullie lezen allemaal over de snack voorraad die Kirsten heeft aangelegd. Als Kirsten de komende tijd niet op huidige gewicht blijft dan mogen jullie dat gewoon zeggen dat ze meer moet eten. We gaan dr niet vetmesten...
    Blijf ik daarentegen niet op gewicht ;-) kom dan een rondje met me fietsen.

    Kirsten je ben een fantastische sterke meid en we gaan dit varkentje samen wassen!!

    X Adriaan

  • 18 Juli 2014 - 07:45

    Ivo:

    Hoi Kirsten,

    Ongelooflijk wat jij allemaal moet doorstaan en de meest fantastische en akelige gebeurtenissen bijna gelijktijdig je levenspad kruisen. Houd moed, remember who you really are, blijf vechten voor je herstel. heel veel sterke gewenst van mij, in gedachten ben ik bij je

    Xxx

    Ivo, de archeoloog

  • 18 Juli 2014 - 09:13

    Olga:

    Hey Kirsten,

    Wat ben je een heerlijk mens.......!! Ik lees je blog met een lach en een
    traan, super om te lezen dat je hersenvocht schoon is ! En wat fijn dat je weer
    een paar dagen thuis bent in je eigen bedje en omgeving.

    Lieve Adriaan, wat ben jij ook een kanjer, Het moet voor jouw ook niet meevallen,
    maar chapeau voor jou.....!!! Fijn dat Kirsten zoveel steun aan jou heeft...!!!

    Dikke kus voor jullie en natuurlijk de kleine Fleur !! xxxx


  • 18 Juli 2014 - 16:21

    Co En Nel.:

    Ha die Kirsten, wat een optimistisch mens ben jij. Geweldig om je verhalen te lezen.
    wij wensen jou (en die geweldige man van jou ) heel veel succes en zet hem op he'.
    Veel liefs van ons!

  • 28 Juli 2014 - 23:29

    Anke:

    Ben jaloers op alle heerlijke etenswaren.

    wat kan fleur al echt lachen.

    weer een dag !!

    Dit gaat gewoon lukken

    liefs,
    Anke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 1206
Totaal aantal bezoekers 207736

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: