Dag 2.49 - moe en klaar om naar huis te gaan - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 2.49 - moe en klaar om naar huis te gaan - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 2.49 - moe en klaar om naar huis te gaan

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

23 Oktober 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Vannacht wederom onrustig geslapen. Om 2:30 was mijn infuuszak leeg en de volgende spoelzak werd er aangehangen. Het lukte niet meer om in slaap te komen dus ik ben begonnen aan het boek 'Beter' van Maarten van der Weijden. De eerste hoofdstukken heb ik al soldaat gemaakt. Om 5:00 uur kwamen de folinezuur tabletten. En tegen 6:00 uur viel ik eindelijk weer in slaap. Tot de voedingsassistente mij kwam verblijden met het ontbijt om 7:45. Moe. Om 8:30 werden de controles gedaan. Briefje op de deur of ze me nog heel even willen laten slapen.

Rond 10:00 komt mama met Fleur. Ik ga ze opwachten buiten. Kan de hoofdpijn ook wat zakken - even frisse lucht. En zo loop ik een kwartier rond bij de entree van het Jeroen Bosch Ziekenhuis.

De visite van de arts was kort maar krachtig. Ik voel me relatief goed. Beetje hoofdpijn, maar de gewrichtspijn en diarree is weg. Om 11:00 uur wordt er weer bloed geprikt. Ben benieuwd hoe hoog de MTX bloedspiegel is. Hopelijk kan ik morgen naar huis. Ben er weer erg aan toe. Ondanks dat er hier goed voor me gezorgd wordt rust ik thuis toch beter uit.

En zo hoor ik 's middags dat de waarde op dit moment al op 0,4 zit. Deze zat boven de 100. Onder de 0,2 mag ik naar huis en er gaan nog 3x3 folinezuur tabletten in voordat er opnieuw bloed geprikt wordt morgenochtend. Dat gaan we dus zeker halen. Aan de zaalarts vraag ik of mijn infuus eruit mag vannacht - want zo'n lage waarde betekent dat er in ieder geval niets meer intraveneus gegeven hoeft te worden. Dat mag. En ook of ik dan wellicht na het bloedprikken morgen al naar huis mag. Neem ik eventueel wat extra tabletten mee die ik dan nog thuis kan slikken als de waarde alsnog te hoog zou zijn maar dat lijkt me sterk. Hier had hij wel oren naar, maar ging dit nog wel even overleggen met de hematoloog.

Trots op mijn lijf. Wederom weer gedaan wat het moest doen.

Na de heerlijke kip chapatti van mams komt er nog een vriendin op bezoek, gezellig! Ik heb van haar een gezondheids-amulet gekregen die ze gekocht had tijdens haar vakantie in Japan. Elke week hang ik de goodies (houten hartje, gelukspoppetjes, chinese muntjes) die ik gekregen heb van jullie aan mijn infuuspaal voor geluk. Dat de chemo vooral mag doen waar het voor bedoelt is. Dus ook dit amulet heb ik deze week erbij gehangen. Ben ik deze toch kwijt geraakt...het hele ziekenhuis nog afgezocht maar nergens meer gevonden. Ik denk dat de goden dit amulet en de wens erachter al in wilden willigen en het amulet terug hebben gevorderd. In dat geval lijkt het me prima. In alle andere gevallen mag de vinder van dit amulet deze terugbrengen naar kamer 10 afdeling C5 zuid ;p.

De zuster komt de controles nogmaals uitvoeren. Op de weegschaal...78 kilo!!! Pff. Dat is 9 kilo zwaarder dan ik was na mijn bevalling. Zo zwaar ben ik nog nooit geweest, ook niet tijdens mijn zwangerschap. Nou heb ik er wel wat kilo's bewust aan gegeten omdat de artsen aangaven dat deze kuur waar ik nu door heen ben heel pittig zou worden en ik wellicht niet zou kunnen eten. Dan kun je maar beter wat reserves hebben die je dan kwijt kan. Maar dit is wel heel veel voor mijn doen. Waarschijnlijk komt dit gedeeltelijk door vocht. Op dit moment krijg ik elke 24 uur 3 liter spoeling naar binnen via het infuus. Het zit nog net op het randje voor ze me plastabletten gaan geven. Nou we wachten het maar rustig af.

Ik kruip mijn bedje in. Hopelijk slaap ik vannacht een stuk beter. Welterusten allemaal!

#tabletten: 18, # prikken: 1

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 598
Totaal aantal bezoekers 207736

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: