Dag 6.6.27 - Yes - we did it!
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
13 September 2015 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Wauw wat was het een mooie, bijzondere en emotionele dag vandaag. Na ons ontbijtje met spek - de bodem was gelegd - begonnen de zenuwen toe te slaan. Wat zal vandaag brengen? Gaat het ons lukken? Gaan we samen de finish halen zwemmend en SUP-pend?
Rond half elf vertrokken we richting het Theater aan de Parade waar we de startbewijzen in ontvangst namen, de wetsuits aantrokken en plaats namen in de sponsor foyer. Een kopje thee. Even acclimatiseren. Ons voorbereiden op de tocht van 2 kilometer door het koude water van 17,5 graden. Op naar de start samen met de "Proms and Family". Buiten bij het theater komen we vrienden en familie tegen. Onverwachtse supporters - met roeptoeters een aanmoedingingsbord en t-shirts - hoe gaaf. De eerste tranen beginnen al over mijn wangen te bungelen. En we zijn nog geeneens begonnen.
Na de eerste speeches bij de start waaronder Maarten van der Weijden en de burgemeester van Den Bosch, een opwarm carnavalsnummer Blauw (de kleur van de Swim) waren de wedstrijdzwemmers aan de beurt. Adriaan en ik volgen in de groep erna. Ik zit al klaar op mijn SUP op het water te wachten hoe Adriaan van de glijbaan het koude water in glijd. Plons! Het koude water doordringt zijn wetsuit en je ziet de verschrikte gezichten van hem en zijn startgroepje naar adem happen. Ja nu ben ik ook aan de beurt. Een spannend moment want je zal maar van je plank afvallen op het moment dat er honderden, ja honderden mensen staan te kijken op de kant. Handen goed, ja eerste been, tweede been, en nu overeind komen. Gelukt! Terwijl ik mijn eerste slagen peddel hoor ik de spreekstalmeester (heet dat zo?) mijn verhaal aan het publiek vertellen. "Ondanks dat iedereen zich vandaag concentreert op de zwemmers vertrekt er nu ook Kirsten op de SUP! ...." Applaus stijgt op vanaf de kant. Whoehoe - kippenvel. Hier doen we het vandaag voor. Vechten tegen die stomme ziekte die teveel levens kost. Maar - "Onderschat nooit een kán-kerpatiënt!". En daarom peddel en zwem ik hier samen met Adriaan.
Mensen zwaaien, juichen en moedigen ons aan langs de kant. Familie en vrienden blijven schreeuwen. Mijn moeder schreeuwt de longen uit haar lijf. Waarop Adriaan op een gegeven moment tegen mij zegt "wat voor pil heeft je moeder vanochtend geslikt?"! Tja, ik weet niet in welke lade je gezeten hebt mam....maar er ligt genoeg pretpillen - blauw, wit, oranje - You name it - in huis ;p.
Wauw hoe vet is dit. Adriaan zwemt super. Hij laat de zwemmers van zijn startgroepje al gauw achter zich. Onderweg pakt hij even een glijbaan mee en maakt nog een snoekduik in het koude water. Lachen! Ongeveer halverwege hangt het spandoek: "Kirsten Hup op de SUP, Ruim baan voor Adriaan!". Wederom op de SUP tranen over mijn wangen. Hoe gaaf. Dit had ik echt niet verwacht. Ook bij Noble staan de gasten enthousiast iedereen aan te moedigen.
En zo komen we bij het Vughter eiland. De zwemmers gaan hier het koude water uit om 100 meter te klunen. Ze kunnen zich even opwarmen met een beker warme thee een wafel. Adriaan wordt duizelig zodra hij uit het water komt. Maar hij herstelt snel en loopt naar de andere kant. Ik hoef het water niet uit, maar kan via de kano glijbaan naar het andere watertje toe. Hiervoor moet ik zitten op mijn plank. Au, kramp in mijn voet. Gelukkig trekt deze snel weer weg. 1, 2, en 3 - whiehoe....daar ga ik de stroomversnelling in. Luid applaus vanaf de kant. Wauw, dit is echt leuk! Mag ik dit elke dag doen? We zijn op de helft.
De tweede kilometer is makkelijker voor Adriaan, het gaat stroomafwaarts. Muziek kapellen aan de zijkant van het water houden de sfeer er enorm in. Alhoewel ze het lied "De Clown", wat mij betreft wel hadden mogen overslaan. Die dode clown daar heb ik vandaag niet zo veel aan. Ik heb liever een springlevende die grappen en grollen maakt.
Bij de 1600 meter vraagt de reddingsbrigade of ik aan de andere kant van de boeien wil SUP-pen - niet zo dicht bij de zwemmers. Uh...ja dat kan, maar ik ben ook een deelnemer! Die meneer heeft vast de Swim Special niet gelezen. Overal word ik herkend vandaag. Op het toilet, bij het uitdelen van de startbewijzen, op het water, onbekenden die hoi zeggen en me veel succes wensen en alle goeds voor de toekomst. Ik had nooit verwacht dat mijn kleine bijdrage zulke grote gevolgen zou hebben!
Daar komt de finish bij het Sint Jans Bolwerk! We zijn er bijna. Adriaan gaat goed, hard zelfs. We houden heel even in om onze familie de kans te geven om op tijd bij de finish aan te komen voor 'het' moment en voor de foto's. Samen met Adriaan ga ik liggend op de SUP het Finish spandoek onderdoor. Jeej!!! We did it! We zijn er. Moe maar voldaan klimmen we het water uit. Eenmaal op de kant krijg ik meteen de microfoon onder mijn neus geduwd. Opnieuw vertel ik kort mijn verhaal, waarop weer luid geapplaudisseerd wordt vanuit het publiek.
Even een korte douche, we krijgen een handdoek, badslippers en een poncho. Warm worden nu. Eenmaal boven aan gekomen krijgen we dikke knuffels van onze supporters. We vinden het heel erg bijzonder dat jullie allemaal zijn komen kijken! Patricia, Senna & Olga, Ine, Bert & Lennart, Elly & Rob, Gert & Gerda, Mariska, Knels & Riet, pap & mam en natuurlijk ons Fleurtje. Mijn grote mascotte! Dankjulliewel. Niet alleen voor vandaag maar voor alle support het afgelopen jaar! Maar ook alle anderen die ons vandaag vanuit thuis hebben aangemoedigd met lieve berichtjes. Jullie zijn er in ons hoofd allemaal bij geweest!
Adriaan en ik vertrekken na wat drinken weer met de bus terug naar het Theater. Opwarmen. In de bus hoor ik een gesprek van een jongen. Hij vertelt aan zijn vrienden dat hij het onderweg wel zwaar had, maar toen moest denken aan zijn vriend die leukemie had gekregen. En met hem in gedachten door zwom. Zo zwaar als hij het heeft gehad kon hij het niet hebben. Tja, toeval bestaat niet? Helaas heeft zijn vriend het niet gehaald. De ziekte is bij hem terug gekomen en hij heeft het kankermonster niet meer kunnen verslaan. Poeh. Heftig.
En zo zwemt iedereen hier vandaag met iemand in gedachten. Ter herinnering aan diegene die er niet meer zijn, aan diegene die nu het gevecht aangaan, de letterlijke Fighters die vechten voor hun gezondheid of voor hoop voor een toekomst zonder kanker.
Na een heerlijk warme douche komen we bij de pasta één van de oncologen tegen. Iedereen loopt in blauwe Swim poncho's. Hij grapt nog dat hij wel even moest denken aan de Smurfen! Hihi..! Tja, zijn zij er op deze manier ook weer bij. Is de cirkel weer rond.
Om 15:30 uur start de medaille uitreiking. Wij nemen de enige echte Swim to Fight Cancer 2015 medaille in ontvangst met een dikke knuffel van Limore Noach - directeur van Fight Cancer, het rebelse zusje van het KWF. Ook zij heeft vandaag de 2 km gezwommen! En dan is het tijd voor de slotceremonie. De bekendmaking van het eindbedrag!
De bedragen van de Kids Swim en Enexis de hoofdsponsor worden bekend gemaakt. En dan komen vanuit allerlei hoeken van verschillende sleutelpersonen van de Swim to Fight Cancer 2015 de nummers tevoorschijn die tezamen het eindbedrag bekend zullen maken. Zo komt er een cijfer tevoorschijn via duikers onder water, van de jetski, via een drone vanuit de lucht en mag ook ik samen met Jasper, eigenaar van Down Town één van de cijfers bekend maken. Al SUP-pend wordt wederom mijn verhaal gedeeld met het publiek. Bij het ponton in het water aangekomen overhandigen we het cijfer aan Sjoerd - Fighter van de Kids Swim. En tromgeroffel...het eindbedrag, waar jullie natuurlijk ook allemaal benieuwd naar zijn is geworden:
...
502.136 EURO!!!
...
APPLAUS en een vreugdedansje! Den Bosch laat van zich horen. Hier is in één jaar tijd meer dan 1 miljoen euro opgehaald voor onderzoek naar deze rottige ziekte. Trots op deze stad waar wij nu sinds een kleine twee jaar inwoner zijn. De hele maand september kan er nog gedoneerd worden dus dit zal niet het eindbedrag blijven.
Het spektakel wordt beëindigd met het nummer "You never Swim Alone". Boehoe...dikke tranen, alle emoties, spanning en inspanning komen er zowel bij mij als bij Adriaan uit. Wat een klote jaar is het geweest. Wat hebben we samen een hoop narigheid doorstaan. En wat is de weg nog lang. MAAR! Wat telt is - IK BEN ER NOG...! NOG STEEDS...! En ik was nog niet van plan om ergens anders heen te gaan.
Vanuit Den Bosch nogmaals een dikke dankjewel voor alle sponsoren. Samen met Adriaan hebben we 7394 euro opgehaald. Wauw! Wij voelen ons enorm gesteund in onze strijd en zijn enorm trots op jullie. Ik ben moe maar voldaan. En ga nu languit op de bank liggen en nagenieten van deze prachtige dag. Vanavond proosten wij op het leven en op een goede afloop!
Morgen ga ik de bekende weg weer richting het ziekenhuis, bloedprikken, naar de poli bij mijn oncoloog mezelf mentaal weer voorbereiden op de volgende kuur aanstaande dinsdag. Terug naar de harde realiteit.
Dag 6.6.26 - #tabletten: 7, #prikken: 0
Dag 6.6.27 - #tabletten: 7, #prikken: 0
-
13 September 2015 - 21:25
Petra Stijnen Vleeshouwers:
Geweldig............
Groetjes
Petra -
13 September 2015 - 22:56
Jan En Greet:
Gefeliciteerd met dit grote sucses dat jullie vandaag maar mooi geklaard hebben.
Gefeliciteerd ook met het grote bedrag dat jullie binnen gehaald hebben voor dit goede doel.
Geniet van deze prestatie nog maar lekker na .wij wensen jullie veel sterkte.
Liefs van jan en Greet -
14 September 2015 - 10:29
Olga (familie):
Super wat je gepresteerd hebt......samen met Adriaan !
Ben zo blij dat ik bij deze bijzondere dag was, het sámen sterk gevoel overheerste
overal....!
Lieverd, veel sterkte weer voor deze week ! Dikke knuffel, TOPPER !! xxx
-
14 September 2015 - 12:04
Co En Nel:
Goed gedaan Kirsten en Adriaan !
En zo een hoog bedrag opgehaald. Geweldig!
Sterkte van de week en we zien elkaar gauw.
Veel liefs van ons. -
14 September 2015 - 15:13
Marloes Van De Sande:
Fantastisch! Super goed gedaan allebei.
Ondanks dat je vandaag weer terug de realiteit ingaat, moet je dit mooie moment nog lang koesteren. Hier ga je kracht uithalen.
Groetjes Marloes -
14 September 2015 - 21:35
André En Rita:
Wat een mooi verslag en wat een geweldige prestatie van jullie allebei!
groet, André en Rita -
15 September 2015 - 09:55
Cynthia:
Knap gedaan hoor ! En wat een mooi bedrag hebben jullie met z'n allen opgehaald!
Groetjes Cynthia
-
15 September 2015 - 10:24
Giny Oosterwijk:
Super gedaan en wat een prachtig verslag!! -
18 September 2015 - 11:09
Alex:
Geweldig gedaan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley