Dag 4.40 - Stand van de wedstrijd bij rust 4-0 - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 4.40 - Stand van de wedstrijd bij rust 4-0 - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 4.40 - Stand van de wedstrijd bij rust 4-0

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

12 Februari 2015 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Ik heb de afgelopen nachten, wonder boven wonder, goed geslapen. Gisteren na het telefoontje van Grote Smurf waren de grootste zenuwen onder controle. Toch, nadat ik vanochtend ben opgestaan, slaan ze weer toe. Ik zoek afleiding. Geef Fleur de fles, ontbijt zelf, zet een was aan, vouw een was op, ga douchen, voer Fleur haar fruithapje. De vermoeidheid slaat toe. Ik ben moe, heel moe. Het zal de spanning wel zijn van de afgelopen dagen.

Toch ga ik naar buiten met Fleur. Mijn eerste rondje wandelen. Mijn telefoon laat ik thuis bij Adriaan die aan het werken is. Even zo weinig mogelijk stress, in hoeverre dat mogelijk is. Na een half uur ben ik thuis, ik kom binnen...zou hij al gebeld hebben? Het is half twaalf. Einde van de ochtend zou de uitslag bekend zijn.

Adriaan komt naar me toe in de hal. Helemaal schoon, 0 komma 0 leukemiecellen in mijn bloed. Poeh, dikke knuffel, pff, boe hoehoe. Zakdoekje. VREUGDEDANSJE! Wat fijn. Ik mag weer vooruit gaan kijken. Heb ineens weer een toekomst, zo voelt het. Hoe cru dit ook klinkt. Maar we zijn weer een stap verder, een dag verder. En zo kijk ik uit naar donderdag 4 juli 2019, de dag dat ik 5 jaar verder ben na mijn diagnose, want dan heb ik weer net zo veel kans als een ieder om opnieuw leukemie te krijgen. En die kans is ieniemienie klein.

En zo besluit ik, dit weekend koop ik wandelschoenen. Want die kan ik vast nog heel lang gebruiken. En dat is wel fijn als je zo vaak erop uit gaat om - letterlijk - te stappen.

Kirsten - Leukemie, 4-0

Helaas zijn mijn bloedwaarden nog steeds niet op peil. Mijn HB is 6,6, leukocyten 1,9 (neutrofielen 0,2), trombocyten 456. En dat betekent dat ik dit weekend geen carnaval (lees een half uurtje bij de optocht kijken)ga vieren. Het risico op infectie wil ik gevoelsmatig nu niet aangaan. Nu eerst herstellen voor de kuur van volgende week. Start fase 5. Dit jaar sla ik carnaval kan ik binnen een rondje in mijn Maya bijenpak rondlopen.

Er wordt een pakketje bezorgd. Hmm, taart van De Rouw uit Vught. Mjammie! Van paps en mams. Adriaan heeft vanmiddag vrij. We besluiten om de taart gezamenlijk in België op te eten als verrassing.

Gelukkig zijn mijn ouders thuis. Ook hier weer natte wangen. We proosten met thee op de goede uitslag(en). We lopen naar de supermarkt voor extra boodschappen. Zo kan ik gelijk mijn tweede rondje lopen. Hm, we hebben de afstand iets te positief ingeschat naar de supermarkt. 50 minuten op en neer. Nou is deze mama moe. Schoenen uit en naar bed.

Gelukkig heb ik een sterke man naast mij staan die mij zo weer terug naar huis brengt en me in bed stopt.

De toekomst ziet er ineens weer een stuk rooskleuriger uit.

Dag 4.40 - #tabletten: 3, #prikken: 0

  • 12 Februari 2015 - 19:45

    Andrea:

    Wat een heerlijk nieuws! Jij mag twee stukken taart :-)!

    Geniet van je overwinning! Xx

  • 12 Februari 2015 - 20:20

    Olga(familie):

    Lieve Kirsten,

    Wat een opluchting....ik had een paar dagen je blog niet gelezen, maar zit het hele verhaal met tranen
    in mijn ogen te lezen.

    WAT EEN OVERWINNING......!!!!!! SUPER blij voor je !

    Geniet van dit moment lieverd en je krijgt van mij een hele dikke knuffel !xxxxxx

  • 12 Februari 2015 - 20:49

    Mario:

    Hoi Kirsten


    Pfffffff God zij dank ook namens Henk

    Groetjes Mario


  • 12 Februari 2015 - 20:51

    Giny Oosterwijk:

    Geweldig nieuws!!!Geniet er van!

  • 12 Februari 2015 - 21:11

    Josien:

    Wat een super goed nieuws en een hele opluchting!!! Op naar 2019!

  • 12 Februari 2015 - 21:44

    Ine:

    Heerlijk, kirstin, dit goede nieuws !!
    Dit jaar ben je er nog niet met carnavalszondag in Weert , je krijgt nog een keer respijt, maar volgend jaar rekenen we weer op jullie, geen smoesjes !
    Ine en Bert

  • 12 Februari 2015 - 22:08

    Marleen (zwanger Fit):

    Super!!! Wat een goed nieuws! En meteen heerlijk gevierd, heel goed!!

  • 12 Februari 2015 - 23:42

    Anke De Ruijter :

    Lieve Kirsten ,

    Wat maak jij het afschuwelijk spannend!!
    Ik vind het zo heerlijk voor jullie allemaal!
    Op naar een schone toekomst Nu eerst lekker niksen.
    Daar heb je het al druk genoeg mee.

    Dikke knuffel,
    Anke

  • 13 Februari 2015 - 00:25

    Anita:

    Super! Geniet van het goede nieuws!! Alaaf! :)

  • 13 Februari 2015 - 13:19

    Marinette:

    Geweldig nieuws Kirsten, na zo'n spannende week! En nu hopelijk voortaan alleen maar positief nieuws!!

  • 13 Februari 2015 - 16:46

    Co En Nel:

    Gefeliciteerd , wat een goed nieuws . Vieren dat goede bericht!!!
    Even een pintje tijdens de carnaval ? Dikke knuffel van ons.

  • 13 Februari 2015 - 18:27

    André En Rita:

    Lieve Kirsten,

    Gefeliciteerd met dit goede nieuws. We zijn blij voor/met jullie!

    Liefs, André en Rita

  • 13 Februari 2015 - 20:07

    Cynthia:

    Wat een spannende dagen weer en wat zal de opluchting zo ontzettend groot zijn! Wat een fantastisch nieuws, een extra rondje polonaise door de huiskamer :)

  • 14 Februari 2015 - 15:25

    Ruud En Claire:

    Wat spannend en zo fijn om te lezen dat het allemaal goed is! Wij proosten op jullie in Oeteldonk!

  • 14 Februari 2015 - 22:34

    Marianne En Harrie Korten:

    Pff dat was even spannend. We zijn heel blij voor jullie
    Als telg uit een echte carnavalsfamilie moeten je wel een paar Wieerter carnavalsliedjes zingen
    Wij drinken er in ieder geval een extra biertje op

  • 16 Februari 2015 - 12:43

    Evaline:

    Fantastisch!!!!! Zo fijn voor jullie!!! Weer een stap verder, gefeliciteerd!! Dikke kus

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 641
Totaal aantal bezoekers 207753

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: