Dag 5.17 - Vakantie!

Boksronde 22 zit er weer op. Vrijdagochtend voor de nodige beweging voor de kuur op de fiets richting GroenRijk, samen met Riet. Even kijken naar de paasdecoratie die er dit jaar gebruikt wordt. Mooie zaak. En een leuk cadeautje gekocht voor Adriaan en Fleur - blijft nog even een verrassing.

Daarna met Knels naar het ziekenhuis. Er zijn wat allergische reacties en er is iemand flauw gevallen dus het schema loopt wat uit. Geen probleem. Uiteindelijk beland ik in een achteraf kamertje waar normaal de beenmergpuncties gedaan worden. It does the trick! Ik heb tijdens het infuus met de maatschappelijk werkster afgesproken. Het is fijn dat ik in een kamertje lig zodat ik met haar kan praten.

Het is momenteel druk in mijn hoofd. Druk van de prednison medicijnen, maar ook druk in het kader van fase 6. Hoe gaat dat worden. Krijg ik weer meer energie? Meer concentratie? Kan ik zo wellicht mantelzorg wat gaan afbouwen? Mijn leven weer iets meer zelfstandig op gaan pakken? Maar hoe dan? Stapje voor stapje is het advies van maatschappelijk werk. Probeer de helft van de helft te doen. Ga maar weer eens één keer per week koken of boodschappen halen. En zie dan wat dat doet met je energie. Langzaamaan weer wat meer structuur aanbrengen. Een dagboekje bijhouden om te kijken en bij te houden hoe het gaat.

Na de kuur gaan we naar huis. Moe, afgebroken en na een paar uur ook vooral misselijk. Hangen op de bank. Het avondeten naar binnen werken en niets meer doen. Ik voel mijn lijf werken, mijn hartslag is hoog. Ook zaterdag ben ik nog slappe hap. Toch wil ik bewegen. Zo gezegd zo gedaan. Samen met Adriaan en Fleur ga ik op pad. Uiteindelijk fietsen we een goed uur. Redelijk tempo. Het gaat lekker. Frisse lucht doet wonderen. Daarna wel moe op de bank. Adriaan maakt pannenkoeken. Lekker! De rest van de dag rustig aan want de energie is op. Zover mogelijk de tas inpakken voor België.

Heel veel zin heb ik in de komende twee weken. Komende week bij mijn ouders en daarna met z'n drieën een weekje Center Parcs. Lekker relaxen. Even andere muren om me heen, een andere omgeving, even ergens anders lopen en bewegen. In bad, hopelijk in de zon, boekje lezen, en vooral even geen kuur.

Vannacht tijdens het nachtelijke-lig-wakker-uurtje maak ik een boodschappen lijstje, bedenk ik welke spullen ik nog moet pakken en bekijk Facebook berichtjes en maak mijn moeder wakker met een Wordfeud spelletje - sorry mam. Vanmorgen, ik kan nog steeds moeilijk poepen zit ik voor de zoveelste poging op de wc. Waarop Adriaan op een gegeven moment grapt - je moet gewoon even over het dooie punt heen. Ja ammehoela, een heel groot dood punt is het inmiddels. Man, man, man, wat is het toch lekker als je ongecompliceerd kan poepen. Even een knipoog en het valt eruit. Maar nee, op dit moment voel ik mij een bolletjesslikker. Dikke knikkers zijn het die er maar niet uit willen. Geitenkeutels, poeh. Nog maar een zakje movicolon innemen. Och ja...het zal er toch ooit uit moeten komen niet?

En zo lig ik nog even te knuffelen met Adriaan op de bank. Ga je ons missen de komende week? Nee, vanavond voetbal kijken en Top Gear. Eindelijk het rijk voor mij alleen. Hahaha, vast! Vanavond is het vast al huilen. Veel plezier lieverd, geniet ervan.

Vandaag een heerlijke start gehad van de vakantie. Een pitstop bij oma. Waarop de complimenten ons om de oren vliegen. Wat is het toch een lekkere baby, wat een knapperd. Dat jullie toch zo'n knappe baby kunnen krijgen. Bedankt oma! Nou snap ik dat ik er momenteel niet op mijn appetijtelijkste uitzie, maar omdat nou zo te benadrukken, haha. Oh, oh oma. We lopen een rondje om de singel en lunchen op de markt. Daarna op naar Meeuwen-Gruitrode. Het is fantastisch weer. Heerlijk genieten in het zonnetje, met Fleur op het gras. Boekje erbij, in bad en daarna nog een goed half uur fietsen. Wat is het leven toch mooi. De 'vakantie' is begonnen!


Dag 5.15 - #tabletten: 8, #prikken: 1
Dag 5.16 - #tabletten: 10, #prikken: 0
Dag 5.17 - #tabletten: 10, #prikken: 0