Dag 23 - Buffalo Hump
Door: Kirsten en Adriaan
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
30 Juli 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Tijdens het bezoek van de zaalarts vragen we naar de bobbel op de nek/bovenrug van Kirsten. Dit is precies de plek waar ze last van had na de eerste ruggenprik. Ik voelde het gisteren tijdens het masseren nadrukkelijker dan eerder. Het is een gevulde handpalm (de mijne welteverstaan). De zaalarts heeft dit besproken en later op de dag gaf de behandelend arts aan dat dit toch een bijwerking van de prednison is. Weer een bijwerking die kennelijk iets eerder optreed dan men had verwacht. Gelukkig was hier weer een geweldige benaming voor: de "Buffalo hump". Ik trek het vergelijk met dit sterke en robuuste dier... lijkt me prima. Vanaf volgende week wordt de prednision afgebouwd en starten we de volgende fase. We houden het in de gaten. Het blijven zo wel een beetje "Lucky Luck" taferelen...staan daar drie artsen (incl. Grote Smurf) een beetje te gniffelen...een "Buffalo Hump". Voor je het weet komen de Daltons hun dansje doen in hun gestreepte pakkies, haha.
Dan komen de chemo's voor het infuus weer. Vincristine, de benidorm bastard; prikkelende wodka met scherpe afdronk (vanwege z'n bijwerkingen) en Danootje power (oranje) (daunorubicine). Dat druppelt als een luchtige aardbeien bavarois naar binnen.. met een toefje slagroom. Rond half een volgt dan de Neuroloog met de ruggenprik. Helaas lukt het niet om direct zonder bloed, waarschijnlijk een bloedvat geraakt, hersenvocht af te tappen. Naald twee ook niet.. en naald drie, inmiddels van liggende naar zittende houding ook niet. Na poging vier stopt hij. Hij baalt.. wij balen maar Kirsten blijft ijzig koel. Knijpt in mijn handen.. en ik knijp.. maar ik verlies grip door het zweet wat zich tussen onze huid heeft laten lopen. Een enkele keer heeft ze een reactie als haar zenuw wordt geraakt. De neuroloog geeft aan het niet aan te durven om chemo terug te spuiten. Hij belt zijn collega die 10 min laten nog drie pogingen doet. Helaas met hetzelfde, teleurstellende resultaat.
In overleg met Grote Smurf wordt besloten om de behandeling te verplaatsen naar volgende week. Op zich waren de eerste twee pogingen succesvol en toonden ze beide aan dat het hersenvocht vooralsnog schoon is. Met een beetje dubbel gevoel gaat Kirsten gestrekt om te rusten. Er wordt nog een buisje bloed afgenomen voor een controle op de stollingswaarde in het bloed. Daar is er een van de drie iets aan de lage kant.. wat weer overlegd moet worden met de behandelend arts. Jullie raden het al.. de behandelend arts is maar druk met ons. Dit schijnt weer een bijwerking te zijn van de benidorm bastard.. Hebben we die toch maar even de goede naam gegeven!
Wat voel ik me een power vrouw. Heb ik daar toch maar mooi even 7 ruggenprikken weg zitten yoga-en. Ik heb het jullie gezegd, die lieve dokters doen er alles aan om mij van mij prikangst af te helpen. Maarre..volgende keer in 1x goed want anders zwaait er wat en zal ik ze eens even op een hernieuwde workshop ruggenprikken zetten sturen.
Gelukkig komt onze mascotte in de middag en die deelt gezellig high fives uit aan Kirsten. Ze maakt weer een sprongetje en zo is er gelukkig telkens weer wat nieuws waar we ons over kunnen verwonderen. Er ontstaat nu echt interactie met die kleine meid en dat is ook voor deze jonge papa erg leuk! Ze gaat dus al op praat curses bij mij op schoot. Oe, aah,, ieuw.. etc. dom en slap ouwehoeren kon ik altijd al.. maar nu hoef ik me ook niet meer voor te schamen. Hihi..
Tussen de middag is overigens onze lunch nog sterk opgewaardeerd met tomaten gehaktballetjes van Reneé. toch beter dan het standaard beleg van het ziekenhuis.
#tabletten: 8, #prikken: 9
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley