6.12.22 - Het regent mijlpalen!

Zo, na de laatste mijlpaal van mijn aller-aller-aller-laatste infuus, heb ik natuurlijk de volgende mijlpaal al te pakken. De aller-aller-aller laatste prednison tabletten. Dat voelt goed! Wat heb ik een enorme haat-liefde verhouding met deze pillen. Een paardenmiddel wat voor heel veel lichamelijke ongemakken ingezet wordt, mijn leven mede heeft gered maar ook veel bijwerkingen heeft. Na de snack-trek, een druk hoofd, tomeloze energie (voor mijn doen dan) en onrustigere nachten begon dus vorige week de vervelende blauwe plekken pijn op mijn kin, rug en armen. Een rondje in de boksring met Regilio Tuur is er niets bij ;p. Gelukkig duurt dit altijd maar een paar dagen. Dus hier ben ik inmiddels vanaf. Voor altijd, jeah!

Door naar de volgende mijlpaal. Fleur kreeg vorige week de door ons gevreesde waterpokken....Ieks! Voor haar ongemakkelijk, een nacht met bijna 40 graden koorts en dagenlang enorme snotterbellen. Echter als ze totaal 20 bultjes gehad heeft is het veel geweest. Voor mij natuurlijk mega-spannend. Dus dit zorgde weer voor de nodige onrust en stress. Vanuit het ziekenhuis blijkt het uit de gesprekken elke keer weer dat men niet goed weet hoe mijn lijf gaat reageren. Ik heb vroeger zelf de waterpokken gehad, dus in principe zijn de anti-stoffen nog steeds in mijn lijf aanwezig. Echter mijn anti-stoffen soldaten worden onderdrukt door de medicijnen. Mijn lijf zal het virus wel herkennen, maar de vraag is dus of mijn afweer snel genoeg en voldoende genoeg aanwezig zal zijn zodat ik er zonder koorts uit zal komen....spannende dagen volgen dus, telefoontjes met het ziekenhuis of ik de virus-remmers moet verhogen, of ik bij Fleur in de buurt mag komen. Voorzichtigheid is geboden en ook knuffelen wordt afgeraden. Lastig met een verdrietige dreumes. Gelukkig heeft Fleur er weinig ongemak van gehad en ben ik, los van ook heel erg verkouden, niet ziek geworden. Fijn dat de waterpokken nu ook afgevinkt kunnen worden, want hier zaten we met alle waterpokken kindjes op het kinderdagverblijf ook al maanden tegen aan te hikken.

Afgelopen weekend zijn we heel gezellig met vrienden naar het Nijntje museum geweest in Utrecht. Heel gaaf gemaakt, een Nijntje huis, verkeersplein, theater, klimblokken. Wel heel druk, veel driftige huilende peuters. Ouders die met hun handen in het haar zaten omdat ze niet meer wisten hoe met hun kleintje om te gaan. Zeker met één specifieke moeder had ik enorm medelijden. Super leuk voor Fleur, vermoeiend voor ons. Maar een absolute aanrader voor ouders met kleine kinderen.

En dan, ja ja,...trommelgeroffel! Vandaag staat de volgende mijlpaal op het programma. Ons nieuwe huis, volwassen mensen 'kot', liefdesnest, man-cave....Whiehoe. Over een paar uur zetten wij onze handtekening bij de notaris. Ik kan niet wachten! Wij hebben hier zo enorm veel zin in!! Positieve energie, een dikke middelvinger naar het verleden, en een enorme sprong voorwaarts richting de toekomst. Vanmiddag is er meteen een bespreking ingelast met de aannemer en alle klusjesmannen. De auto van ons staat in de kelder volgeladen met gereedschap, 'big bags' voor het afval, een ladder, koffiezetapparaat, wc papier (ook belangrijk!), koekjes, de hele rataplan. De komende weken wordt er veel geklust waarna we er hopelijk eind april in kunnen verhuizen.

Ik kan niet wachten! De volgende update zal dus wel even op zich laten wachten....;p

Verder blijft mijn bloed heel stabiel. Vorige week waren mijn bloedwaarden: HB 7.6, leuko's 2.7, neutrofielen 1.3, trombo's 371 en mijn ALAT zat op 37. Het is nu afwachten hoe dit evenwicht zich de komende maanden zal stabiliseren. Door de prednison zijn tot nu toe elke maand mijn leuko's en neutro's gestegen, en herstelt mijn lever zich enigszins. Nu ik straks de prednison niet meer slik zal er een nieuw evenwicht komen met wellicht een andere dosering. Vooralsnog elke twee weken bloedprikken. Kijken wat er gaat gebeuren. Volgende week start onderhoudsjaar 2. De volgende mijlpaal.

P.S. in het kader van MEGA-mijlpalen - had ik al verteld dat Fleur EINDELIJK loopt? Ze loopt! Officieel vanaf 6 februari, de verjaardag van Adriaan. Het werd ook tijd ook want die klein meid weegt inmiddels 13 kilo. Pff. We zijn trots op je Fleur, trek je niets aan van de buitenwereld, je mag je ontwikkelen op je eigen tempo!

Dag 6.12.03 - #tabletten: 11, #prikken: (3 prednison, 2 6mp, 2 kalium)
Dag 6.12.04 - #tabletten: 11, #prikken: 0
Dag 6.12.05 - #tabletten: 11, #prikken: 0
Dag 6.12.06 - #tabletten: 11, #prikken: 0
Dag 6.12.07 - #tabletten: 11, #prikken: 0 (aller-laatste pillen prednison!!!)
Dag 6.12.08 - #tabletten: 13, #prikken: 0
Dag 6.12.09 - #tabletten: 8, #prikken: 0
Dag 6.12.10 - #tabletten: 8, #prikken: 0
Dag 6.12.11 - #tabletten: 8, #prikken: 0 (laatste kalium tabletten)
Dag 6.12.12 - #tabletten: 6, #prikken: 0
Dag 6.12.13 - #tabletten: 6, #prikken: 0
Dag 6.12.14 - #tabletten: 6, #prikken: 1
Dag 6.12.15 - #tabletten: 11, #prikken: 0
Dag 6.12.16 - #tabletten: 6, #prikken: 0
Dag 6.12.17 - #tabletten: 6, #prikken: 0
Dag 6.12.18 - #tabletten: 6, #prikken: 0 (laatste kalium tabletten)
Dag 6.12.19 - #tabletten: 6, #prikken: 0
Dag 6.12.20 - #tabletten: 6, #prikken: 0
Dag 6.12.21 - #tabletten: 6, #prikken: 0
Dag 6.12.22 - #tabletten: 11, #prikken: 0