Dag 7.12.15 - Gewonnen! Laatste MTX pillen geslikt - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 7.12.15 - Gewonnen! Laatste MTX pillen geslikt - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 7.12.15 - Gewonnen! Laatste MTX pillen geslikt

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

02 Februari 2017 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Ik vond het maar een partijtje spannend gisteravond. Om mijn verhaal over wat het Vicki Brownhuis voor mij betekent is één, maar om dan ook genomineerd te worden en wellicht echt kans te maken op een prijs is toch een ander verhaal. Samen met Adriaan vertrok ik om 18:00 naar de FC Den Bosch business lounge. Hier werd het boek over 21 jaar Mooi zo Goed in 's-Hertogenbosch gepresenteerd. Minke Booij praatte de avond aan elkaar. En het eerste boek werd uitgereikt aan de burgemeester van Den Bosch Ton Rombouts.

Vlot daarna was het tijd voor de prijsuitreiking voor de campagne #voorelkaar. De eerste prijs ging naar Vrijwilligers Jongerenopvang Maatschappelijke Opvang Den Bosch. De tweede prijs ging naar Plaatjes draaien met Walter & Debby, Park Antoniegaarde. En verhip - hoor ik toch als laatste prijs mijn naam omroepen!?! En met een dikke high five met een aantal bestuursleden van het Vicki Brownhuis loop ik samen met de directeur naar het podium op de dikke cheque van 1500 euro en een bos bloemen in ontvangst te nemen. Whoehoe - dat waren die drie uurtjes werk wel waard! De foto van de prijsuitreiking komt zelfs aanstaande zondag in de Bossche Omroep en volgende week woensdag in het Stadsblad Den Bosch!

Ik ben blij dat ik door het opschrijven van mijn verhaal iets positiefs heb kunnen bewerkstelligen voor deze mooie organisatie. Ze doen zoveel mooi werk en bereiken zo'n grote groep mensen in onze regio! Van een kop thee, een goed gesprek, yoga, mindfulness, breien, schilderen, zingen. Van alles wat voor alle leeftijdscategorien. En natuurlijk de Bondgirls!

Vicki Brownhuis van harte gefeliciteerd!

Later schiet ook een andere dame ons nog aan. Zij is lid van een stichting die de opbrengsten van een fonds elk jaar verdelen onder goede doelen. Zij geeft aan dat ze ons als Vicki Brownhuis een aanmeldformulier gaat sturen. Mits we onze aanvraag goed beargumenteren geeft ze ons een grote kans om ook bij hun kans te maken op een subsidie! Wauw - mooie dingen gebeuren er deze avond.

Enigzins in shock kom ik thuis en dan gaan we door naar de volgende mijlpaal. De laatste MTX pillen. De laatste vier chemopillen waar ik me de laatste tijd een dag lang rot door voel. Morgen is Adriaan gelukkig thuis dus dan kan die de honours waarnemen.

Nog 14 dagen te gaan!

Dag 7.12.15 - #tabletten: 6, #prikken: 0

  • 01 Februari 2017 - 20:39

    Ine En Bert:

    congrats !!
    superleuk en verdiend.

  • 02 Februari 2017 - 10:16

    Marleen:

    Geweldig, wat heb je dat weer goed gedaan.
    Je mag echt trots zijn op jezelf.
    En......je ziet er stralend uit :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 698
Totaal aantal bezoekers 207283

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: