Dag 6.7.02 - Nagenieten!
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
16 September 2015 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Wat was het bijzonder zondag! Adriaan en ik zitten allebei nog in een roes. Kijken naar de foto's en filmpjes die gemaakt zijn zondag. Ik denk dat deze Swim voor ons een moment was van afsluiten. Een afsluiting van het eerste rottige jaar. Zoals Adriaan in zijn tranen aangaf aan het einde van de dag "Ze is er nog - dat is wat telt" en met heel veel geloof en vertrouwen in de toekomst. Toen we heel even met Maarten van der Weijden praatten gaf Adriaan mij trots de bijnaam "zijn super SUP-pertje". Het doet een beetje denken aan een 'supertje' bij de cafetaria; een frikandel met friet die in één bakje geserveerd worden, haha. Hoe dan ook het kan alleen nog maar beter gaan worden. Hoe bijzonder dat we dit samen hebben kunnen doen. Hoe bijzonder dat voor we voor jullie allemaal hebben mogen zwemmen en SUP-pen.
Voor jullie verhalen, herdenkingen en toekomstdromen.
Op naar de volgende lichamelijke uitdaging...maar eerst terug naar de harde realiteit. De HOVON 100 - het leukemieprotocol. Maandagochtend mocht ik me dan ook weer melden om bloed te prikken. Heel even kort naar huis en opnieuw naar het ziekenhuis voor een gesprek over mijn bloedwaarden met Grote Smurf. Mijn bloed is goed. HB 7.2, leuko's 2.4, neutro's 1.5, trombo's 198, ALAT 98, ASAT 39. Ook een aantal vitamine zijn weer mee geprikt. Vitamine D, B12 en foliumzuur waren in ieder geval al goed. De rest komt nog. Al met al niet slecht. Dus vooral doorgaan! Ook Grote Smurf gaf aan dat hij erg tevreden was met de stabiliteit van mijn bloedwaarden. De hartkloppingen die ik momenteel heb zijn niet heel spannend. Zolang ik ze maar niet krijg bij het doen van zware inspanningen. Mooi. Alhoewel het toch altijd naar is op het moment dat je ze hebt. Gelukkig duurt dit nooit lang.
's Middags heb ik me heerlijk laten masseren. Ik ben natuurlijk niet gekke Henkie. Met de verwachte spierpijn van de Swim dacht ik - laat ik eens lief zijn voor mijn lijf en het een beetje helpen om weer op te knappen. Gelukkig viel de spierpijn mee.
Gisteren om 9:00 uur was het weer zover. Kuur nummer....ik moet het even opzoeken...kuur nummer 29. De 7e van het eerste onderhoudsjaar. We gaan aftellen. Nog 5 of 6 te gaan. Het is te doen. En toch blijft elke keer weer spannend. Hoe gaat je lijf reageren. Krijg je diarree, obstipatie, wordt je misselijk, trek je bleek weg, wat doet je hartslag? Bah. Dit zijn dagen dat ik dan ook echt niet alleen wil zijn. Ik zelfs niet alleen overdag durf te slapen. En het heel fijn is dat of mama of Adriaan thuis is om letterlijk op mij te passen. Gisteren ging het over het algemeen goed. Ook mijn ALL differentiatie was wederom positief. Dit blijft elke keer weer een opluchting. Geen leukemie cellen te zien in mijn bloed.
Vannacht heb ik door alle indrukken van zondag en van de kuur eigenlijk heel weinig geslapen. Na zo'n kuur dag word ik ook altijd heel bewust wakker. Ik ben er nog, ik heb de nacht overleefd. Het gaat weer beter worden. We staan redelijk vroeg op. Adriaan heeft vandaag zijn papadag. Aangezien mijn bloed goed is mogen we er van mijn oncoloog heel even tussenuit. En dat gaan we dus ook doen. Heerlijk even niets. Genieten van ons gezin. Leuke dingen doen en even niet denken aan ziek zijn zover dat mogelijk is. Ik verwacht dan ook even een radiostilte op mijn blog. Wij checken even uit ;p. Opladen voor de laatste kuren. Tot gauw!
Dag 6.6.28 - #tabletten: 9, #prikken: 1 (+2kalium)
Dag 6.7.01 - #tabletten: 15, #prikken: 1 (+4 prednison)
Dag 6.7.02 - #tabletten: 15, #prikken: 0
Voor jullie verhalen, herdenkingen en toekomstdromen.
Op naar de volgende lichamelijke uitdaging...maar eerst terug naar de harde realiteit. De HOVON 100 - het leukemieprotocol. Maandagochtend mocht ik me dan ook weer melden om bloed te prikken. Heel even kort naar huis en opnieuw naar het ziekenhuis voor een gesprek over mijn bloedwaarden met Grote Smurf. Mijn bloed is goed. HB 7.2, leuko's 2.4, neutro's 1.5, trombo's 198, ALAT 98, ASAT 39. Ook een aantal vitamine zijn weer mee geprikt. Vitamine D, B12 en foliumzuur waren in ieder geval al goed. De rest komt nog. Al met al niet slecht. Dus vooral doorgaan! Ook Grote Smurf gaf aan dat hij erg tevreden was met de stabiliteit van mijn bloedwaarden. De hartkloppingen die ik momenteel heb zijn niet heel spannend. Zolang ik ze maar niet krijg bij het doen van zware inspanningen. Mooi. Alhoewel het toch altijd naar is op het moment dat je ze hebt. Gelukkig duurt dit nooit lang.
's Middags heb ik me heerlijk laten masseren. Ik ben natuurlijk niet gekke Henkie. Met de verwachte spierpijn van de Swim dacht ik - laat ik eens lief zijn voor mijn lijf en het een beetje helpen om weer op te knappen. Gelukkig viel de spierpijn mee.
Gisteren om 9:00 uur was het weer zover. Kuur nummer....ik moet het even opzoeken...kuur nummer 29. De 7e van het eerste onderhoudsjaar. We gaan aftellen. Nog 5 of 6 te gaan. Het is te doen. En toch blijft elke keer weer spannend. Hoe gaat je lijf reageren. Krijg je diarree, obstipatie, wordt je misselijk, trek je bleek weg, wat doet je hartslag? Bah. Dit zijn dagen dat ik dan ook echt niet alleen wil zijn. Ik zelfs niet alleen overdag durf te slapen. En het heel fijn is dat of mama of Adriaan thuis is om letterlijk op mij te passen. Gisteren ging het over het algemeen goed. Ook mijn ALL differentiatie was wederom positief. Dit blijft elke keer weer een opluchting. Geen leukemie cellen te zien in mijn bloed.
Vannacht heb ik door alle indrukken van zondag en van de kuur eigenlijk heel weinig geslapen. Na zo'n kuur dag word ik ook altijd heel bewust wakker. Ik ben er nog, ik heb de nacht overleefd. Het gaat weer beter worden. We staan redelijk vroeg op. Adriaan heeft vandaag zijn papadag. Aangezien mijn bloed goed is mogen we er van mijn oncoloog heel even tussenuit. En dat gaan we dus ook doen. Heerlijk even niets. Genieten van ons gezin. Leuke dingen doen en even niet denken aan ziek zijn zover dat mogelijk is. Ik verwacht dan ook even een radiostilte op mijn blog. Wij checken even uit ;p. Opladen voor de laatste kuren. Tot gauw!
Dag 6.6.28 - #tabletten: 9, #prikken: 1 (+2kalium)
Dag 6.7.01 - #tabletten: 15, #prikken: 1 (+4 prednison)
Dag 6.7.02 - #tabletten: 15, #prikken: 0
-
16 September 2015 - 21:26
Petra :
Geen nieuws is goed nieuws.....doe maar lekker rustig aan en geniet! -
04 Oktober 2015 - 18:20
Janny Pieltjes (moeder Maaike):
Hoi Kirsten
Ik kwam in favorieten je site weer tegen en heb nog eens even je verhalen gelezen
Super wat je allemaal bereikt hebt
Het zal niet altijd makkelijk geweest zijn maar wat je zelf ook zegt je bent er nog
Ik moet zeggen dat je er super goed uitziet
Je kleine meid heeft dezelfde haren als haar mama en adriaan ziet er ook goed uit
geweldig wat jullie bereikt hebben met het swim festijn
Ga zo door en hoop dat het elke dag wat beter met je gaat
Liefs Janny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
