Dag 6.5.10 - Wie heeft hem de sleutel gegeven? - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 6.5.10 - Wie heeft hem de sleutel gegeven? - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 6.5.10 - Wie heeft hem de sleutel gegeven?

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

23 Juli 2015 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan. Naar de markt voor de wekelijkse fruitbommetjes en de supermarkt om de koelkast weer aan te vullen. Verder hebben we wat opgeruimd en wat zaken die we niet meer gebruiken op marktplaats gezet. Niets spannends dus. Afgelopen maandag was de eerste maandag dat ik geen bloed hoefde te gaan prikken. Ik had gedacht dat ik het heel raar zou vinden, maar dat viel gelukkig mee. Na het sporten ben ik lekker op bed gaan liggen, een beetje tv kijken en slapen. Heerlijk. Aan het einde van de dag heb ik me lekker laten verwennen door een masseur. Even de spanning uit mijn lijf laten masseren.

En toen begon maandagnacht de ziekenboeg te huize Den Bosch. Adriaan flinke koorts en echt helemaal niets waard. Zo slap als een vatendoekje. Hij heeft dinsdag de hele dag in bed gelegen. Veel geslapen. Gelukkig voelde hij zich woensdag al een stuk beter. Bacteriën of virussen verspreiden zich snel, want toen waren Fleur en ik dus aan de beurt. Fleur ook flinke koorts en ik behoorlijke buikpijn. Bah. Slappe hap. Nou heb ik dinsdagmiddag ook een voetreflexmassage gehad. En daar wil mijn lijf toch wel eens heftig op reageren. Dus of de buikpijn en de algehele malaise komt van de voetreflex of ziektekiemen van mijn gezin geen idee. Rustig aan en uitrusten op de bank.

En dan...plots is hij daar... De deur vliegt open. Paniek! Wie heeft hem de sleutel gegeven? Met zevenmijlslaarzen stapt hij naar binnen en gaat op mijn borstkas zitten: Meneer onzekerheid. Ik krijg amper lucht. Zou mijn bloed niet meer goed zijn dat ik me al de hele dag duizelig voel? Zou ik weer ziek zijn? Ga weg! Rot op! Adriaan help! Wat gebeurt er toch? Adriaan moet een flink robbertje met hem vechten eer we hem weer het huis uit krijgen. Laat ons met rust! Ga iemand anders pesten.

Kunnen we de sloten van ons appartement laten vervangen...?

Misschien doet het dus onbewust toch meer met me dat ik afgelopen maandag geen bloed heb laten prikken. Die cijfers zijn momenteel mijn leven, mijn veilige haven, de cijfers die elke keer weer zeggen dat ik schoon ben. Je iets hebt om je aan vast te klampen. Tja, loslaten is een kunst. Gelukkig keert de rust redelijk snel weer terug.

Tot nu toe houdt mijn lijf het nog steeds. Ik heb nog geen koorts gekregen. Adriaan is weer aan het werk. Fleur was vanochtend gelukkig ook weer koortsvrij. Hopelijk blijft het zo.

Gisteravond hebben we de golfset van Adriaan weten te verkopen via marktplaats. Zo grap ik in bed dat we zijn inboedel die momenteel bij zijn ouders op een kamer staat wel eens uit kunnen zoeken en daar ook wellicht wat spullen van kunnen verkopen. No way! Is het antwoord van manlief. Hij zou mij wel op marktplaats zetten. Tegen elk aannemelijk bod op te halen. Haha...

Titel: "Leuke"-mie vrouw

Beschrijving: Avontuurlijke ambitieuze vrouw van 33 jaar wonende te Den Bosch. Wereldreizigster in hart en nieren. Momenteel bezig met een nieuwe avontuur bestaande uit vijf etappes. De eerste etappe is succesvol overwonnen. Mentale kracht: onverslaanbaar.

Waarde: Tja, het kraakt her en der, maar de veerkracht en hoeveelheid chemotherapie die door dit lijf heen is gegaan maakt deze vrouw er een uit duizenden en van onschatbare waarde ;p. Een echt collectors-item.

Kenmerken
--------------
Conditie: hmm...gebruikt - of is Kirsten generation 2 - zo goed als nieuw?
Bestemd voor: .....(?)
Levering: ophalen of verzenden

Prijstype: bieden
Bedrag: tegen elk aannemelijk bod



Dag 6.5.05 - #tabletten: 13, #prikken: 0
Dag 6.5.06 - #tabletten: 13, #prikken: 0
Dag 6.5.07 - #tabletten: 13, #prikken: 0
Dag 6.5.08 - #tabletten: 13, #prikken: 0 (geen prednison, 2x6mp, 5MTX)
Dag 6.5.09 - #tabletten: 9, #prikken: 0 (3x6mp)
Dag 6.5.10 - #tabletten: 6, #prikken: 0 (geen kalium, 2x6mp)
Dag 6.5.11 - #tabletten: 7, #prikken: 0 (geen kalium, 3x6mp)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 454
Totaal aantal bezoekers 207337

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: