Dag 6.1.21 - Blaasontsteking - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 6.1.21 - Blaasontsteking - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 6.1.21 - Blaasontsteking

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

13 April 2015 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Gister viel het me op dat het leek alsof ik meer dronk dan dat eruit kwam. Kleine plasjes op het toilet. Op aandringen van Adriaan heb ik besloten om de huisartsenpost te bellen. Ik mocht langskomen. Gelukkig kon Mariska mij ernaar toe brengen. Potje met urine mee. En jawel - blaasontsteking. Dat kon er ook nog wel even bij...een extra dosis antibiotica (gelukkig dezelfde die ik al slik - maar nu i.p.v. 1 tablet, 4 tabletten) werd voorgeschreven.

Vanochtend heb ik de oncologisch verpleegkundige gebeld om e.e.a. door te spreken en af te stemmen. En te kijken wat er aan de misselijkheid gedaan kan worden. Hij ging het overleggen met Grote Smurf. In de tussentijd ga ik naar de workshop uiterlijke verzorging van 'Look good Feel better' in het ziekenhuis. Tips en trics voor kankerpatiënten voor haarwerken, mutsjes en make-up. Een erg leuke workshop van 2 uur. Met als verrassing toilettas vol goodies aan crème en make-up. Daar ga ik van genieten!

Voorafgaand aan de workshop kon ik bloed komen prikken. Dan hoef ik daar morgen niet speciaal voor terug. Erg prettig. Helaas weigerde mijn PAC wederom. Maar 1 van de 2 buisjes kon er gevuld worden. Dus na de workshop terug om te kijken of we nu meer geluk hebben. Met veel gepungel en gekronkel van mijn kant lukt het uiteindelijk.

Nu naar de apotheek in het ziekenhuis voor extra pillen methotrexaat. Bij de uitgifte vroeg de apotheker of ik wist dat ik voorzichtig moest zijn met deze tabletten i.c.m. de hoge dosering antibiotica die nu door de huisarts was voorgeschreven. Zucht. Weer de oncologisch verpleegkundige bellen.

Uiteindelijk krijg ik een andere antibiotica voorgeschreven en is het voorstel voor de misselijkheid om 3 dagen te stoppen met 1 van de chemotabletten (6mp). Kijken of dat de misselijkheid hier vandaan komt.

Ik ben benieuwd.

Dag 6.20 - #tabletten: 9, #prikken: 0
Dag 6.21 - #tabletten: 10, #prikken: 2

  • 16 April 2015 - 10:00

    Mariska:

    Soms zit het tegen en soms zit het nog meer tegen....Bah wat heb jij een tegenslag de laatste tijd :-(.
    Knap dat je ondanks de misselijkheid en blaasontsteking nog geniet van een workshop. Ben wel nieuwsgierig naar de tips die je hebt gekregen...
    tot gauw en hopelijk kan je team wat bedenken om de bijwerkingen te verminderen.
    X Mariska

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 516
Totaal aantal bezoekers 207344

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: