Dag 3.50 - Fase 4 - here I come!

Gisteren met kuur 17 heb ik mijn laatste chemokuur van dit jaar afgesloten. De laatste chemospuit zet ik over een uur in mijn buik en dan is fase 3 op wat tabletten na helemaal afgerond. Finally! Ondanks dit positieve bericht waren de laatste dagen toch ook wel weer pittig.

Adriaan werd eergisternacht ziek. En tja...ziektekiemen zijn uit den boze voor deze dame. Dat betekende dat ik na het aangeven van wat washandjes, aai over Adriaan zijn rug en het doorspoelen van de boerenkool in de wc op de bank verder ben gaan slapen. Best gek eigenlijk. En op een rare manier ook fijn dat ik niet degene ben die ziek is en dat ik nu wat voor Adriaan kan terug doen. Toch was ik als de dood dat ik ook besmet zou raken. En daarbij hebben we dus een noodplan moeten bedenken voor de chemokuur. Adriaan kon helaas niet mee.

Zo hebben we Winnie onze vriendin van de bevallingscursus gevraagd, om in plaats van op Fleur te passen, de ochtend met mij door te brengen in het ziekenhuis. Moeders hebben we opgebeld om de honours in huize Laméris waar te nemen. Gelukkig paste alles in elkaar. Na het bloedprikken meld ik me rond 10:00 uur weer in het ziekenhuis. Kuur nummer 17 kan doorgaan echter mijn HB is aan de lage kant (5,5) en de verwachting is dat deze nog verder zal zakken. Helaas dus maandag na de kerst wederom bloedprikken om te bekijken of ik een bloedtransfusie nodig heb. Winnie bedankt voor het meegaan, we hebben je behoorlijk overvallen gisteren!

Na de kuur snel naar huis op de bank slapen. Ik ben wederom flink misselijk ondanks de anti-misselijkheids medicijnen. Toch maar wat eten. Adriaan heeft inmiddels koorts. Ik baal als een stekker. Eindelijk samen twee weken 'vrij' en dan gebeurd er dit. Ik heb flink zitten huilen op de bank. Het wordt ons niet cadeau gegeven. Ook bij mij gaat het helaas 's avonds na mijn tweede chemospuit alsnog mis. Alles, maar dan werkelijk waar alles komt eruit. En ik hou ook na het spugen niets meer binnen, geen thee, geen kiwi, geen stukje droog brood. Slapen en hopen dat de dag van morgen beter wordt. Ik slaap in een fris opgemaakt bed en Adriaan in de kamer. En zo realiseer ik me dat mijn lijf toch steeds meer in opstand komt. Hou vol lief lijf van me. We gaan dit samen afmaken!

Ik heb goed geslapen. Mama is gisteravond gebleven en heeft in haar eigen appartement geslapen. Als we wakker zijn komt ze ons weer helpen. Adriaan is nog slapjes en heeft niet super goed geslapen, dus als mams er is kruipt hij - gelukkig koortsvrij - na het ontbijt het bed in. Ik zet mijn derde chemospuit en zie dat de tweede van gisteravond een blauwe plek heeft achtergelaten op mijn buik. Misschien toch een adertje geraakt.

En zo is vandaag eigenlijk verder best goed verlopen. Beetje gewandeld, getraind met de fysiotherapeut en aangerommeld in huis. Morgen wat voorbereidingen treffen voor de tapas op 1e kerstdag bij ons thuis. En daarna als het lukt op naar Drenthe voor gezellig dagen bij de ouders van Adriaan.

Ik ga proberen zoveel mogelijk te genieten van de komende dagen. Op dit moment merk ik dat ik het lastiger vind om mijn ziekte bij tijd en wijlen los te laten. Alles herinnerd me eraan, de pillendoosjes 's ochtends en 's avonds, de gesprekken in huis, de update bij de fysiotherapeut of masseur, de naaldencontainer op de badkamer, de pijn in mijn handen, voeten en knieën....de misselijkheid en smaak van chemo in mijn mond. Wederom is het Fleur dit het aan lijkt te voelen. Na haar slaapje knuffel ik met haar op de bank, ze ontdekt elke dag weer nieuwe dingen en zo lachen we samen om helemaal niets. Heerlijk. Wat ben ik blij met dit kleine wezentje.

Januari - fase 4 - wordt een heftige maand. Op 4 januari mag ik meteen voor een week het ziekenhuis in. Dan een week rust en wederom weer een week het ziekenhuis in.

Voor nu wil ik jullie allemaal hele knusse kerstdagen wensen. We hebben een aantal van jullie al een 'fysieke' kerstkaart gestuurd. Voor alle anderen hierbij net zo gemeend de digitale kerstkaart bij de foto's van dit 'reisverslag'. Ik hoop dat jullie ons ook in 2015 zo fijn blijven steunen!

Dag 3.46 - #tabletten 6, #prikken: 0
Dag 3.47 - #tabletten 6, #prikken: 0
Dag 3.48 - #tabletten 6, #prikken: 0
Dag 3.49 - #tabletten 6, #prikken: 3
Dag 3.50 - #tabletten 6, #prikken: 2