Dag 2.43 - Hij zit erin!
Door: Kirsten
Blijf op de hoogte en volg Kirsten
17 Oktober 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch
Goed nieuws, gistermiddag heb ik met port-a-cath het ziekenhuis weer verlaten. Maar man, wat doet het zeer. Ik ben geen pieperd maar hier heb ik me toch op verkeken.
Vannacht van de pijn ook weinig geslapen. Op mijn zij liggen lukt aan beide kanten niet en elke beweging die ik maak doet zeer.
An sich is zo'n operatie erg apart. Eerst meld je je bij de informatiebalie, je loopt door naar de dagopname. Daar krijg je een opname gesprek met een van de verpleegkundigen die uitlegt wat er gaat gebeuren. Geheel in het thema krijg ik een smurfinnen operatiekleed aan, grinnik. Helaas met een groen haarnetje i.p.v. een witte...En dan mag je wachten tot je aan de beurt bent. I.v.m. de operaties die ingehaald moesten worden liep mijn operatie een anderhalf uur uit. En daar ga je dan met bed en al richting de OK. Aangekomen op de OK bleek dat het team al klaar was voor mij. Dus werd er haast gemaakt met het infuus, controleren van mijn bloeddruk, plakkers voor de hartbewaking. Aan de vaatchirurg nog maar gevraagd of hij wilde aftekenen waar de PAC ging komen. De strepen van de dag ervoor stonden er nog op, dus werd de plaats dit keer met een sterretje aangegeven. Tja, ieder zijn eigen handtekening zullen we maar zeggen.
Door naar de OK. Een time-out van de chirurg waar de laatste zaken gecontroleerd worden:
- patiënt aanwezig - check
- de juiste patiënt aanwezig (niet geheel onbelangrijk) - check
- geboortedatum - check
- 'Mevrouw - weet u welke operatie we nu gaan uitvoeren?', 'Uh, ja ik hoop een PAC operatie en niet dat ik zo meteen met een geamputeerd linkerbeen wakker wordt ;p' Wel fijn dat dit nog een keer gecheckt wordt! Veiligheid voor alles.
- PAC aanwezig (inderdaad wel handig) - check
- en dan volgen er wat instructies over hoe mijn arm moet liggen enzo waar ik eigenlijk geen weet van wil hebben. Jullie doen maar. Ik wil naar dromenland.
En dan word ik een uur later wakker. Mompelt de verpleegkundige iets over gebruik van condooms en extra anticonceptie en voel ik een scherpe pijn. Auw wat doet dit zeer. Ik krijg gelukkig extra morfine. Snel kijk ik naar de plek waar de PAC geplaatst is. Een kleine bult links boven mijn borst. Het lijkt mee te vallen en ziet er netjes uit. Na een dik half uur mag ik naar Adriaan. Nog twee uur blijven liggen, wat eten en drinken en dan mag ik naar huis. Niet nagedacht over de kleren die ik aan heb getrokken. Die BH laten we maar uit, dat hemdje gaat met moeite over mijn hoofd heen en dat strakke t-shirt gaat nu helemaal niet lukken. Dommerd. De trui van Adriaan lukt net.
Thuis hijs ik me in mijn pyjama. Voor de spiegel kom ik erachter dat ik tot onder mijn borsten onder de jodium zit. Hmm...het is maar goed dat we niet alles weten wat de chirurgen doen als je onder narcose bent.
Dag 2.42 - #tabletten: 9, #prikken: 1
Dag 2.43 - #tabletten: 12, #prikken: 0
Vannacht van de pijn ook weinig geslapen. Op mijn zij liggen lukt aan beide kanten niet en elke beweging die ik maak doet zeer.
An sich is zo'n operatie erg apart. Eerst meld je je bij de informatiebalie, je loopt door naar de dagopname. Daar krijg je een opname gesprek met een van de verpleegkundigen die uitlegt wat er gaat gebeuren. Geheel in het thema krijg ik een smurfinnen operatiekleed aan, grinnik. Helaas met een groen haarnetje i.p.v. een witte...En dan mag je wachten tot je aan de beurt bent. I.v.m. de operaties die ingehaald moesten worden liep mijn operatie een anderhalf uur uit. En daar ga je dan met bed en al richting de OK. Aangekomen op de OK bleek dat het team al klaar was voor mij. Dus werd er haast gemaakt met het infuus, controleren van mijn bloeddruk, plakkers voor de hartbewaking. Aan de vaatchirurg nog maar gevraagd of hij wilde aftekenen waar de PAC ging komen. De strepen van de dag ervoor stonden er nog op, dus werd de plaats dit keer met een sterretje aangegeven. Tja, ieder zijn eigen handtekening zullen we maar zeggen.
Door naar de OK. Een time-out van de chirurg waar de laatste zaken gecontroleerd worden:
- patiënt aanwezig - check
- de juiste patiënt aanwezig (niet geheel onbelangrijk) - check
- geboortedatum - check
- 'Mevrouw - weet u welke operatie we nu gaan uitvoeren?', 'Uh, ja ik hoop een PAC operatie en niet dat ik zo meteen met een geamputeerd linkerbeen wakker wordt ;p' Wel fijn dat dit nog een keer gecheckt wordt! Veiligheid voor alles.
- PAC aanwezig (inderdaad wel handig) - check
- en dan volgen er wat instructies over hoe mijn arm moet liggen enzo waar ik eigenlijk geen weet van wil hebben. Jullie doen maar. Ik wil naar dromenland.
En dan word ik een uur later wakker. Mompelt de verpleegkundige iets over gebruik van condooms en extra anticonceptie en voel ik een scherpe pijn. Auw wat doet dit zeer. Ik krijg gelukkig extra morfine. Snel kijk ik naar de plek waar de PAC geplaatst is. Een kleine bult links boven mijn borst. Het lijkt mee te vallen en ziet er netjes uit. Na een dik half uur mag ik naar Adriaan. Nog twee uur blijven liggen, wat eten en drinken en dan mag ik naar huis. Niet nagedacht over de kleren die ik aan heb getrokken. Die BH laten we maar uit, dat hemdje gaat met moeite over mijn hoofd heen en dat strakke t-shirt gaat nu helemaal niet lukken. Dommerd. De trui van Adriaan lukt net.
Thuis hijs ik me in mijn pyjama. Voor de spiegel kom ik erachter dat ik tot onder mijn borsten onder de jodium zit. Hmm...het is maar goed dat we niet alles weten wat de chirurgen doen als je onder narcose bent.
Dag 2.42 - #tabletten: 9, #prikken: 1
Dag 2.43 - #tabletten: 12, #prikken: 0
-
17 Oktober 2014 - 11:56
Andrea (GE):
Och meid, wat ben je toch sterk en stoer. Heftig die operatie, hopelijk doet het snel minder zeer! -
17 Oktober 2014 - 18:15
Arry:
Hi Kirs,
Wat ben je toch een topper en wat sla je er dapper doorheen. K** dat het zoveel pijn doet, niet leuk en absoluut niet fijn, hoop dat het snel afzakt!
Het is m'n laatste nachtje hier in Bangladesh, vanmiddag geshopt en nog een leuk iets voor Fleur gescoord.
Liefs, Arry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
