Dag 16 - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 16 - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 16

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

22 Juli 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch

De nachten blijven rommelig. Slaap je al lichter door de prednison, begint je lief ook nog tegen je aan te kletsen in je slaap. Dus toefel ik maar weer een keertje naar de huiskamer, eet een halve liga en twee crackers met kaas, kijk wat tv en kruip rond vieren weer naast Aadje in bed.

Fleur slaapt zo lief door, het is echt onwerkelijk wat voor lieve rustige voorbeeldige dochter wij hebben. Om half elf de laatste fles en rond 9-en de eerste voeding van vandaag. Wat zijn wij trots op jou hoe goed je het doet.

Samen met mijn ouders eten en dan toch enigszins wat mamastress want de Nutrilon van Fleur is op en de pakken zijn in meerdere supermarkten en drogisterijen uitverkocht. Dus met mams misselijk de auto in naar de grotere winkelpassage om op goed geluk daar op stroopjacht te gaan. Gelukt. De Etos is vandaag onze reddende engel. En gek genoeg voel ik me een vrij mens zo als ik nu door de passage loop. De tweede dag na mijn kuur en ik loop gewoon rond....dat had ik twee weken geleden niet durven dromen. Dus haal ik bij de slager nog wat vlees en doen we bij de Appie de boodschappen.

Geluksmomentje: een ouder Aziatische echtpaar doet samen boodschappen. Zij met de rollator al zittend op het plankje, hij haar vooruit-duwend en het boodschappen mandje achter zich aan slepend. Intens gelukkig en vredig verzamelen zij hun etenswaar. Ik kijk mijn moeder aan en de tranen springen in mijn ogen. Zo wil ik oud worden. Met Adriaan. Hij op het plankje en ik hem vooruit duwend met mijn steunkousen door de Albert Heijn.

Inmiddels hebben mijn Kirsten soldaatjes weer behoorlijke trek, dus de Kibbeling haalt het niet tot thuis, sorry pap de auto zal wel stinken. Wel balen, want ik merk dat mijn tong verdoofd raakt en mijn smaakpapillen toch al behoorlijke tikken krijgen van alle medicatie. Maar het doet me evengoed goed - eten en vettigheid.

Thuis opladen, want vanmiddag met Adriaan en mams naar de kapper aan de overkant van ons appartement de bestelde pruiken bekijken en passen. En jawel hoor. Een lang verhaal kort. 'Houston we got a winner'. Althans het moet heel gek lopen zou het dit haarwerk, ja en dit mag met recht een haarwerk genoemd worden - dit is toch een soort van 'Volvo' (Rolls Royce mocht niet van Adriaan) onder de pruiken, niet worden. Net effe dat tikkie meer, beter afgewerkt, natuurlijkere vezels, handgeknoopt...ik ben blij. Ik lijk wel een Laméris....hmm...Maar goed - Problem solved. Hij wordt in de goede haarkleur besteld en zaterdag nemen we de beslissing.

#tabletten: 8, #prikken: 1

  • 22 Juli 2014 - 22:43

    Mariska Hoogendijk:

    Beste Kirsten,

    Via de archeologie club kreeg ik een link van je blog. Tjemig zeg, wat een enorme heftige tijd moet dit voor je zijn. Een beetje veel life events in een korte tijd. Wat schrijf je er mooi over. En wat heb je een lef om wat je meemaakt zo open te delen. Ik vind het heel bijzonder. Uiteraard wens ik je enorm veel goede moed toe in strijd tegen je ziekte. Ook wens ik je toe dat je zo blijft genieten van al die lieve mensen om je heen. En zeker ook van je voorbeeldige dochter. En ik hoop dat je je humor vast kan houden. Dat scheelt alvast een slok op een borrel. Veel liefs.
    Mariska

  • 23 Juli 2014 - 08:57

    Gerben & Erika:

    Hey Kirsten, Adriaan en Fleur,

    Wat goed om te lezen dat de oneerlijke strijd die jullie aan moeten gaan goed verloopt. De positiviteit die wij bij jullie zien doet ons erg goed! Knap hoor! Jullie kunnen dit samen aan! Heel veel kracht gewenst! Benieuwd naar de volgende blogs!

    Groeten Gerben en Erika

  • 23 Juli 2014 - 09:05

    Lianne:

    Ha Kirsten,

    Wat bijzonder om jouw verhalen zo te kunnen volgen. Lekker dat je veel thuis kunt zijn met iedereen om je heen en dat jullie meisje het zo goed doet. Zet m op!

    Nog een tip: Nutrilon kun je ook bestellen via de website van Nutricia, Bol of Wehkamp. Meerdere pakken in één keer thuisbezorgd en geen verzendkosten. Scheelt zoeken in de winkels.

    Liefs, Lianne

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 782
Totaal aantal bezoekers 207647

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: