Ik stel u voor aan mijn winning team - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Ik stel u voor aan mijn winning team - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Ik stel u voor aan mijn winning team

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

12 Juli 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Mijn winning team:

- Oncoloog/ hematoloog - #4
- Zaalarts - #1
- Eerstelijns verpleegkundigen - #2
- Oncologische verpleegkundige Nijmegen - #1
- Verpleegkundigen - #10
- Diëtiste - #1
- Fysiotherapeut - #2
- Voedingsassistente - #4
- Maatschappelijk werk - #1
- Schoonmaak - #5
- Prik assistenten - ontelbaar
- Postbode - #1
- Pastoraal werker/vrijwilliger - #1

Jullie zijn gewaarschuwd - ik ben nu nog coulant, iedereen zit in mijn team, maar je kunt er op elk moment uitgegooid worden! Be prepared!

Iemand nog een handig ideetje om namen te onthouden?

  • 12 Juli 2014 - 23:00

    Jan-Willem En Michel:

    Hey kirsten,

    Even een berichtje vanuit Bussum..... Wij willen je even heel veel sterkte wensen en succes met deze zware strijd, maar daar ga je samen met Adriaan en Fleur en natuurlijk helemaal bovenop komen dus zet hem op en laat deze verschrikkelijke ziekte maar een poepje ruiken want onderschat Kirsten van Lierop niet....... Die verslaat je!!!!!!!! Dikke kus Jan-Willem & Michel

  • 13 Juli 2014 - 10:49

    André En Rita:

    Lieve Kirsten,

    Na een voor ons drukke vrijdag en zaterdag hebben we vanmorgen als eerste jouw blog weer gelezen, want je zit in ons hart, we zijn benieuwd naar die volgende berichten, we willen op de hoogte blijven.
    Tja, dat dipje, voor ons gevoel moest dat wel gaan komen, zo menselijk. Eerlijk om het te beschrijven.
    Heel spannend wat er allemaal gaat komen. We wensen je heel veel kracht toe!
    Mooie familiefoto's trouwens!
    Sterkte en kus, ook voor Adriaan en Fleur, en probeer nog even van thuis te genieten,

    André en Rita




  • 13 Juli 2014 - 11:48

    Uka:

    Hoi Kirsten,

    Ik vernam het slechte nieuws van je vader. Ik wens jou en je gezin veel kracht toe maar ben er van overtuigd dat alles OK komt. Als dochter van Renee en Gilion weet je wel hoe je moet knokken. Zet hem op!! Als ik iets zou kunnen doen hoor ik graag!

    Uka

  • 13 Juli 2014 - 15:00

    Marleen:

    Hoi Kirsten,

    Toen ik vorige week zondag vol positieve energie thuis kwam na een weekend-training Golf en Tao, sloeg het bericht van je ouders met "heel slecht nieuws" als een bom in. Dat je kwakkelde met je gezondheid ,ja....maar dit......
    Je staat voor een ongelofelijk zware wedstrijd waarbij er maar een uitslag mogelijk is: WINNEN. Iedere kankercel die kapot gaat is een doelpunt! Mij voorstellen hoe zwaar dit is lijkt onmogelijk. Ik bewonder de manier waarop je deze strijd aangaat.
    Behalve het team zoals je het hierboven hebt beschreven heb je nog een geweldig team om je heen die jou erdoor heen zullen slepen; Fleur, Adriaan, je ouders en de rest van de familie en je vrienden. Iedereen vecht met je mee!!!
    Je vraagt om een tip om alle namen te onthouden van je behandelaars: Wat dacht je van een digitaal fotoboekje met hun gezicht EN naamkaartje erop???
    Ik wens je heel veel sterkte en kracht toe en een grote bak met positieve energie.

    Lieve groet, Marleen

  • 13 Juli 2014 - 21:03

    Hannie En Rolf:

    Hoi Kirsten,
    Woorden schieten hier tekort, het sloeg in als een bom. We hebben je blog gelezen en zien hoe strijdbaar je bent. Je blog is met humor gekleurd, dit houdt de moed erin.
    We wensen je veel kracht toe om de volgende fase goed te doorstaan. Ook voor Adriaan, kleine Fleur en familie heel veel sterkte toegewenst.
    Dikke knuffel uut Wieërt.
    Hannie en Rolf.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 945
Totaal aantal bezoekers 207319

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: