Dag 6 - aanvullende controles - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu Dag 6 - aanvullende controles - Reisverslag uit 's-Hertogenbosch, Nederland van Kirsten Lierop - WaarBenJij.nu

Dag 6 - aanvullende controles

Door: Kirsten

Blijf op de hoogte en volg Kirsten

08 Juli 2014 | Nederland, 's-Hertogenbosch

Zie je wel, ik ben hartstikke gezond! Vanmiddag een buikecho gehad. Los van een wat vergrote milt en lever (wat hoort bij deze ziekte) geen vergrote lymfeklieren - dus positief nieuws #6 is in de pocket. We zijn er op tijd bij - is mijn eigen conclusie. We gaan gezond aan dit ongezonde traject beginnen. Ook mijn bloedwaarden zagen er al weer beter uit.

Meest lompe opmerking van de week...van de assistent radioloog - wat voor klachten heeft u? Ja, geen! Duh! Ik ben net opgenomen met acute leukemie, lieverd. Als je mijn dossier heel even bekeken had, had je dit wellicht gezien en gesnapt dat mijn hele wereld op zijn kop staat. Och ja, zij doet ook gewoon haar werk, ik kan het haar niet kwalijk nemen.

Het was raar om zonder Fleur en Adriaan hier te slapen. Maar gaf me wel de nodige rust. Gisteravond via de Skype Fleur een verhaaltje voorgelezen met een dikke kus.

Morgen begint mijn traject in de studie. Dat wordt dus dag 1 - het worden 7 dagen prednison, en op dag 8 begint de heftige chemo. Dan ga ik in de omgekeerde isolatie. Alles en iedereen is dan een gevaar voor mij. Want om die lompe kankercellen aan te pakken moet alles maar dan ook echt alles kapot. Ook de goede cellen. Mijn afweer gaat dus terug naar standje nul.

Zojuist toch ook maar eens even bij de kapper binnengelopen. Ik wil deze week nog heel graag een gezinsfoto maken van hoe ik er nu nog uitzie. Volgende week ga ik kort en daarna kaal. Ik ga niet wachten tot de plukken op mijn kussen liggen. Gewoon eraf die dikke krullen. Iemand nog interesse? Dat ik kaal wordt interesseert me niets, maar het kwam net toch wel even binnen bij de kapper. Heb je het ineens over 'haarwerken'- nou mevrouw de kapper dat is gewoon een pruik in mijn optiek, laten we het niet luxer maken dan het is. En 'be aware' - Adriaan gaat ook kort heeft hij beloofd. Ben benieuwd wie er een mooier hoofd heeft.

Opmerking van de week: "Aadje hou jij mijn paal eens even vast!"

# prikken: 2, # tabletten: 14

  • 08 Juli 2014 - 18:33

    Marloes:

    Hi Kirsten,

    Wat een nieuws kregen we vanmorgen. Niet normaal man, gewoon geen woorden voor. Het sloeg echt in als een bom.

    Na het lezen van de eerste berichten op jouw blog kan ik maar één ding concluderen, wat ben jij mentaal onwijs sterk! Blijf dat vooral volhouden, dat is de eerste slag die je maakt tegen deze oneerlijke ziekte.

    Ik hoop nog veel vaker zulk mooi nieuws als het bovenstaande te mogen lezen.
    Heel veel sterkte toegewenst!
    You go girl!

    Groetjes,
    Marloes

  • 08 Juli 2014 - 19:36

    Kristie:

    Ha kanjer!

    Wat goed om te horen dat de bloedwaarden verder blijven verbeteren en dat de echo ook een positief beeld gaf!!!! Dat geeft moed en steun!

    Cas en ik denken heel veel aan je! In gedachten zijn wij bij je.
    Dikke Xxx
    Kris

  • 08 Juli 2014 - 20:12

    Femke:

    Hi Kirsten,

    Wat hebben we een k.. bericht ontvangen op een "gewone" dinsdagochtend. Pats Boem! Ongelofelijk!! Oneerlijk!!
    Erg goed om op deze manier je achterban op de hoogte te houden en je gevoelens te uiten.

    We kennen je als een sterke tante en in je blog komt dit ook duidelijk naar voren. Je hebt veel om voor te vechten en ik twijfel er niet aan dat je er alles aan gaat doen om deze oneerlijke strijd te winnen en dat gaat je lukken ook. Kick some ass!!! Yes you can ;-)

    Zet hem op!!

    Liefs,
    Femke

  • 08 Juli 2014 - 20:55

    Lia:

    Hoi Kirsten,

    Ik val in herhaling maar moet het toch even zeggen: deze kwam binnen als een bom!
    Maar zoaks Femke al stelt: je zou 'onze sterke' Kirsten niet zijn als je hier niet voor de volle 1000% tegen aan gaat! Petje af voor je strijdlust en gedurfd, maar o-zo a la Kirsten om deze blog bij te houden en met iedereen te delen!
    Wij willen je graag bijstaan in deze strijd door op zijn tijd een berichtje op deze blog of een kaartje via de post te sturen om je kamer op te leuken!

    Groetjes en toi-toi-toi,you can do it!
    Lia

  • 08 Juli 2014 - 21:52

    Olga:

    Lieve Kirsten,

    Ik ben heel blij dat we op deze manier op de hoogte kunnen blijven van
    alle ontwikkelingen.....
    Goed dat de bloedwaarden verbeterd zijn, geeft moed en sterkte voor de zware strijd !

    Zet m op.....! Dikke kus !

    Groetjes Olga










  • 08 Juli 2014 - 22:08

    Cynthia:

    He Kirsten,

    Jezus mina zeg wat een heftig nieuws en dat in je kraamtijd. Ik sluit me volledig aan bij Lia Femke en Marloes, je bent een sterkte tante en vol strijdlust. Laat die K. cellen maar eens zien wat het inhoudt om jou lastig te vallen.

    Ik wens je heel heel heeeeeeeel veel kracht en moed voor deze strijd !!

    Groetjes Cynthia

  • 08 Juli 2014 - 23:30

    Inti:

    Hi Kirsten,

    Ongeloof en respect! Het bizarre nieuws dat we vanochtend van je hoorden. En dat in je kraamtijd zoals Cynthia schrijft, je hebt wel wat anders te doen dan die achterlijke cellen te lijf te gaan. Maar de manier hoe je deze strijd oppakt, toch veel positieve punten weet te benoemen en om te vechten als een leeuwin voor jezelf en je gezin, petje af, nu al!

    Just beat it, girl! (Misschien nog voor op je nieuwe muzieklijstje)

    Groetjes
    Inti

  • 08 Juli 2014 - 23:33

    Margreet:

    Hai Kirsten,

    Knels en Riet kwamen ons zondag het afschuwelijke nieuws vertellen.
    Natuurlijk waren we sprakeloos.
    Dit klinkt zo onwerkelijk en hoort helemaal niet bij een kraamperiode/roze wolk.
    Wat een emoties !

    Via je blog lezen we hoe het met je gaat.
    Dat vinden we wel fijn want we zijn iedere dag zo benieuwd hoe het is.

    Lieve groeten,
    Sjoerd en Margreet






  • 09 Juli 2014 - 16:44

    André En Rita:


    lieve Kirsten,

    We hebben net van je ouders je blogadres gekregen en zijn direct gaan lezen. Heftig, maar voor ons wel de manier om je te kunnen volgen.

    We leven met jou en met iedereen om je heen, mee.

    Kus, ook voor Adriaan en Fleur,

    André en Rita



  • 28 Juli 2014 - 22:28

    Anke:

    Lieve Kirsten,Adriaan en Fleur,

    Wat een life opnames kun jij maken!!

    Heerlijk die reacties een lach en een traan en wegwerken van lomperiken.

    Zal nu wat reacties opschrijven en bewaren voor de laatste mail.

    liefs


    P.S. Dat lijkt mij ook, dat je op tijd erbij geweest moet zijn.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, 's-Hertogenbosch

I'm a survivor!

Ik heb dit dagboek in het leven geroepen om deze hele nare nachtmerrie van me af te kunnen schrijven en te delen met wie het wil lezen. Zodat ik als ik straks oud, grijs en rimpelig ben nog eens terug kan kijken op deze extreem uitdagende periode in mijn leven. En zal kunnen zeggen hoe sterk ik me hier door heen heb gevochten samen met iedereen om me heen. Trots op Fleur, Adriaan en mijn familie en vrienden. Het zullen tranentrekkende stukjes zijn, waarin ik niets onbenoemd zal laten maar ook met kracht, humor en hoop. Ik schrijf dit dagboek dan echt voor mij en voor mij alleen om alles een plekje te kunnen geven. Kies er zelf voor of en wat je wil lezen.

Ik bereid me voor op een hele heftige strijd, een 'survival of the fittest' ;-), een soort van vierde wereldoorlog die hier in het Jeroen Bosch Ziekenhuis gewonnen gaat worden. Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Positiviteit en mentale kracht gaan mij hier door heen slepen. Hier heb ik jullie dan ook hard bij nodig want het wordt een zeer lange weg vol met obstakels. En hiervoor heb ik al een aantal leuke opdrachten bedacht voor degenen die willen :-p. Maar naast de tranen wil ik vooral genieten van het leven en lachen veel lachen. Mocht ik ondanks alles niet veel tijd meer hebben dan wil ik van elke dag een feestje maken.

Ik heb een heel mooi doel om voor te strijden – onze lieve dochter Fleur.

Opdracht 1: voor degene die dit lezen: geniet van elke dag – het is nu weer eens pijnlijk duidelijk geworden dat dit echt belangrijk is. Beloof mij dat jullie dubbel gaan genieten - ook voor mij - tot ik het zo meteen zelf weer kan! Vooral delen die mooie verhalen, foto's en flauwe grappen dat biedt ons de nodige afleiding.

Laat de strijd beginnen! Wij zijn er klaar voor.


Dag 1

Acht weken na de bevalling van mijn dochter Fleur was ik nog steeds niet hersteld. Er volgde een uitgebreid bloedonderzoek. 's Middags had ik vier gemiste oproepen van de huisarts. Ik werd meteen doorgestuurd naar de Eerste Hulp. Binnen het uur werd er gesproken over een opname, beenmergpunctie en het stoppen met borstvoeding. Het bloedonderzoek wees in een bepaalde richting.

Het was foute boel! De volgende ochtend werd mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid. Ik had Acute Lymfatische Leukemie. Overlevingskansen 30-40%. BAM! Daar zit je dan als kersverse moeder, 32 jaar oud, vol met ambities en dromen. Ga ik dood? Zal ik mijn dochter zien opgroeien? Vanaf moment één besloot ik dat ik bij de overlevers hoor. “Fleur, mama gaat voor jou en papa vechten! HARD, HEEL HARD!”.

En zo zit je van het een op het andere moment in een héle slechte B-film. Een film waarin ik probeer te overleven, ik als controlfreak de complete controle over mijn lijf en leven kwijt ben, mijn partner ineens papa én mama is voor Fleur, voor mij zorgt, fulltime werkt, en alle andere dingen regelt. Ons leven staat compleet op zijn kop.

Om alles een plekje te kunnen geven hou ik een blog bij. Hierin kan ik mijn angsten, frustraties en geluksmomenten met familie en vrienden delen. Want je bent ineens kankerpatiënt. Ja, zo eentje waar mensen op straat of in de supermarkt naar kijken. Door de chemotherapie wordt je eerst zieker gemaakt om beter te kunnen worden. Met alle bijwerkingen van dien. Als de artsen en verpleegkundigen in mijn 'Winning Team' van de hematologie afdeling in het Jeroen Bosch Ziekenhuis zorgen dat mijn lijf het blijft doen, zorg ik voor de mentale geestkracht! Ik voel me sterk en strijdbaar. Laat die stomme klote kankercellen maar komen. Dat jullie het vast weten. Ik ga deze oorlog winnen!!!

Recente Reisverslagen:

21 Februari 2017

The End deel 2 - PAC loos

14 Februari 2017

The End - heel erg bedankt allemaal!

14 Februari 2017

Dag 7.12.28 - SHOCKING FACTS

13 Februari 2017

Een overzicht van de afgelopen 2 jaar en 8 maanden

13 Februari 2017

Lessons learned 8 - Donoren
Kirsten

Actief sinds 05 Juli 2014
Verslag gelezen: 1691
Totaal aantal bezoekers 207340

Voorgaande reizen:

04 Juli 2014 - 03 Juli 2019

I'm a survivor!

Landen bezocht: